RECENSIE: Lambchop - OH (Ohio)

Lambchop – OH (Ohio)
2008-11-09 Lambchop is sinds midden jaren negentig een muzikaal collectief, rondom de middelpunt vliedende kracht, Kurt Wagner. Hij is ook zowat de enige constante factor binnen de band. OH (Ohio) staat vooral in het teken van die rustige, beheerste, beetje mompelende zang van Wagner. Er worden elf smaakvolle luisterliedjes aan de luisteraar geserveerd, die warmbloedig zijn en bijzonder goed te verteren blijken op koude herfstdagen.

Voor OH (Ohio) is er weer een heel leger aan muzikanten opgetrommeld, maar toch is de muzikale inkleuring redelijk sober gehouden en wordt er een beetje lome jazzy sfeer gecreëerd. ‘Slipped Dissolved And Loosed’ heeft alles wat Lambchop en ook OH (Ohio) zo genietbaar maakt. Een prachtige tokkelende akoestische gitaar, met wat spaarzaam ingezette andere instrumenten en op de achtergrond een soort van geruis van de wind die de tekstregel ”The blackbird sang the sun to bed” extra cachet geeft. Heel rustgevend, enorm relativerend en vooral prachtig mooi. ‘A Hold Of You’ is een wat zoetig, soulachtig nummer, dat niet meteen goed valt te plaatsen. Toch zijn de soul- en jazzinvloeden op OH (Ohio) geen incident. Het hele album ademt een sfeer die het midden houdt tussen singer/songwriter, lichte jazz en een wat trage en minder swingende soulvariant.

Het enige probleem bij OH (Ohio) is het voortkabbelen, zonder dat er songs echt uitspringen. Het zijn allemaal bijzonder sfeervolle en zeker ook goede songs, maar het wordt na 11 nummers een beetje saai. Maar ach, dat is ook wel lekker. Je hoeft als luisteraar niet tot het uiterste te gaan en je wordt vanaf minuut één een lekker melancholische sfeer ingetrokken, waar je in blijft verkeren tot de laatste noot van de plaat geweest is. Er wordt daarbij bijzonder ingetogen, maar zeer hoogstaand gemusiceerd en de zang van Wagner relativeert het geheel, zeker als hij strofes zingt als: ”Green just doesn’t matter, when your blue” uit opener en titelsong ‘Ohio’.

De alt.country lijkt steeds verder weg te staan van Lambchop, het is nu gewoon fijne luisterpop voor het niet al te vluchtige oor. Hier en daar gaat het tempo een beetje omhoog, maar het blijft allemaal toch redelijk bedeesd. De meelijwekkende zang van Wagner verraad veel leed en laat bepaald niet de indruk van een vrolijk iemand na. Een melancholicus pur sang, die deze melancholie ook nog eens prima in liedjes kan vertalen en de luisteraar mee kan trekken in die gemoedstoestand van rust, melancholie en overpeinzing.


Eerdere recensies van Lambchop:
- 24-05-2006: The Decline of the Country & Western Civilization;
- 25-08-2006: Damaged.
Recensent:Rob Mestrom Artiest:Lambchop Label:City Slang
T.Raumschmiere – I Tank U

T.Raumschmiere - I Tank UEven moest ik controleren of het wel echt de nieuwe Marco Haas alias...

Bloc Party – Intimacy

Bloc Party - Intimacy Het lijkt er vaak op alsof de heren van Bloc Party hun fans zoveel mogelijk...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT