VERSLAG: Exit 2009

Festivalinfo was aanwezig op Exit Festival 2009 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 70 foto's.

VERSLAG:

1234

deel 3/4

Dat laatste gaat op de drukke derde (zater)dag niet helemaal goed. De wegen slibben geregeld dicht, waardoor er lastige keuzes moeten worden gemaakt. Daar vallen spaanders. Zo missen we de optredens van Sinden, Delinquent Habits en Fake Blood omdat we niet tijdig bij het betreffende podium geraken en moeten we het optreden van The Moi Non Plus laten schieten omdat we ingeklemd staan tussen de duizenden mensen bij Kraftwerk. Die maken vanavond weer evenveel indruk als dat hun muziek invloedrijk is. Een optreden van de vier Duitsers is niet zozeer een concert bekijken als wel eer betonen aan een van de belangrijkste en beste acts ooit. Zo ook vanavond, wanneer ongeveer 45.000 kelen zich schor schreeuwen op het moment dat de openingstonen van Die Mensch-Machine worden ingezet. Wat volgt is de show zoals Kraftwerk die de laatste jaren wel vaker geeft. Enorm indrukwekkend als je het voor het eerst ziet, prima genietbaar alle keren daarna. Opvallend: Ralf Hütter zingt The Model in zijn oorspronkelijke Duitse versie.

De opener op dat podium is een generatiegenote van de vier elektronicapioniers en is net zo’n grote legende. Je hebt een reputatie en die moet je hooghouden, ook als je 62 bent en Patti Smith heet. Dus opent ze met het monumentale Gloria en stuurt vervolgens alle fotografen en de cameraploeg van de Servische tv weg. Heeft ze wat te verbergen? Nee, ze wil het zicht van de fans vooraan niet belemmerd hebben. Sympathiek, zoals haar optreden ook het best te omschrijven is. Geruggensteund door vier gesoigneerde heren geeft ze een weinig opvallend maar onderhoudend optreden weg. Nee, dan Eboman. Jeroen Hofs trekt samplen elke keer dat we hem zien weer naar een next level. In z’n eigen studio wordt er constant gesleuteld aan de unieke software die er voor zorgt dat hij met een speciaal aerodynamisch pak muziek en video live kan bewerken. Er ontstaat een interactief geheel waarbij door een cameravrouw livebeelden van het publiek worden gemaakt en Eboman deze op verschillende manieren live in zijn muziek en videoclips integreert. Er wordt met open mond toegekeken en meegedaan. Zoiets hebben ze hier in Servië nog nooit gezien. Dat het experiment meer een doel op zich is dan dat het goede muziek oplevert deert ze geen moment. Precies het tegenovergestelde doet Grandmaster Flash. Ondersteund door een goede MC geeft de scratch-veteraan precies wat het publiek op dat moment wil: een ongecompliceerd dansfeest. Gevalletje inkoppen. En ja: iedereen springt op Jump Around van House Of Pain, Seven Nation Army wordt uit duizenden kelen meegeblèrd en natuurlijk joelt iedereen mee bij Song #2. Het is heel makkelijk scoren en je kan je afvragen wat hij nou eigenlijk toevoegt, feit is wel dat er 30.000 man uit hun dak staat te gaan.

Een beetje trots zijn we bij het zien van een ander Nederlands concept dat inmiddels wereldberoemd is: de Silent Disco. Al jaren een bekend fenomeen op de Nederlandse festivals en na onder meer Big Day Out (Australië) en Glastonbury is nu ook Exit volledig om. Elke avond staan er lange rijen bij de ingang van de tent en de grootste Servische krant zette de Nederlanders op de voorpagina. Next stop voor de koptelefoonrockers: Fuji Rock in Japan! We waren de twee Zweden van LO-FI FNK stiekem alweer vergeten. Natuurlijk, debuutalbum Boylife was twee jaar geleden een van de leukste platen van het jaar en de twee verantwoorde melkmuiltjes waren net zo gay als schattig, daarna hoorden we niets meer van ze. Voor hun optreden is ganz hip Exit op komen dagen. Wat ze zien is een band die inmiddels tot een kwartet is uitgegroeid, met naast Leo en August ook een drummer op elektrisch drumstel en een zangeres die vooral leuk achter de microfoon draait. De nieuwe tracks zijn een stuk trager dan bijvoorbeeld klassieke Lo-Fi Fnk tracks als Boylife en City en dat is geen goed teken; dat onstuimige, opwindende en pakkende van die liedjes is het sterkste punt van het duo. Rond een uurtje of 5 de zon zien opkomen tussen duizenden dansende festivalgangers bij het Dance Arena podium is zo’n moment dat je je leven lang niet meer vergeet. Sebastian Ingrosso en Steve Angello zien het voor hun neus gebeuren. De handen gaan de lucht in als welkomstsignaal en met fluitjes, gegil en gejoel worden de eerste zonnestralen verwelkomd. Als Adam Beyer en Eric Prydz vervolgens de draaitafels overnemen en de derde festivaldag afsluiten met een knallende en zeer opruiende set, is er maar één plaat die om 8 uur ’s morgens deze dag mag afsluiten: Radioheads Everything In It’s Right Place.

1234

FOTOGRAFIE:

123456
 foto Exit 2009  foto Exit 2009  foto Exit 2009  foto Exit 2009  foto Exit 2009 Fucked Up foto Exit 2009 Fucked Up foto Exit 2009 Fucked Up foto Exit 2009 Fucked Up foto Exit 2009 Fucked Up foto Exit 2009  foto Exit 2009 Fucked Up foto Exit 2009
 
123456
 
festival logo

ZWARTE CROSS 2009Muziek, motorrijden en modderworstelen. Afgelopen weekend trokken 132.000...

festival logo

RAWK 2009 Rauwe, unieke, tijdloze muziek. Daar staat het Rawk Festival voor. 2 zalen...