VERSLAG: Le Guess Who 2009

Le Guess Who? - Dag 1

Het Utrechtse Le Guess Who vindt dit jaar pas voor de derde maal plaats, maar mag al rekenen op flink wat animo. Mede dankzij publiekstrekkers als The Tragically Hip en Patrick Watson siert het bordje uitverkocht Tivoli meerdere malen. Wat begon als een klein intiem festival dat zich enkel focusde op Canada, is inmiddels uitgegroeid tot een festival dat grote namen met kleine mengt en Utrecht festivalgewijs op de kaart zet.

De eerste dag van het festival telt nog relatief weinig bands. Tivoli -wel beide zalen- is de plek waar het gebeuren moet. Waar de Helling nog behoorlijk leeg is, stroomt Oudegracht vol met fans van The Tragically Hip. De Canadese rockers mogen op flink wat bijval rekenen van de toegestroomde fans. Bijna elk nummer wordt met een daverend applaus ontvangen en moeiteloos meegezongen door het publiek.

Toch is dat niet de groep die Le Guess Who? de gepaste opening geeft die het verdient. In Tivoli de Helling vindt die wel plaats. Drie experimentele, vernieuwende en opkomende bands geven daar acte de presence. Te beginnen met Dead Confedarete. Leunend op grunge invloeden met af en toe een tikje shoegaze doet de band haar stinkende best, maar wil het maar niet losgaan. De jongens zijn al een tijdje bezig, want al samen tijdens school. Nu doen ze nog steeds een beetje als een schoolband aan, zij het een die vrij spel krijgt wat betreft volume.

Dan is er gelukkig Tweak Bird dat de lat een stuk hoger legt voor de bands die nog op het festival moeten spelen. Dit duo -inclusief gitarist met indianentooi- produceert een verschrikkelijke bak georganiseerde herrie. De beukende stoner rock in combinatie met opmerkelijke zang mag al op een stuk meer bijval rekenen. De jammende saxofonist is misschien een beetje te veel van het goede, maar het is niet vreemd dat Tool juist deze band als support uitnodigde. Hier gaan we nog meer van horen.

Dan is het tijd voor de band van de avond. Tivoli De Helling staat inmiddels vol met prominenten, muziekjournalisten en dergelijke. De band is veel vaker in Nederland te vinden, maar vanavond mogen ze toch weer op een volle zaal rekenen. De noise rockers van A Place To Bury Stangers moeten het waarmaken. De band maakt meteen duidelijk dat het hier om de muziek gaat en een show met lichten en dergelijke niet nodig heeft: het is namelijk pikdonker.

Tijdens de eerste paar nummers bekruipt toch een gevoel van lichte teleurstelling. Het geluid staat niet goed afgesteld waardoor het nogal een rommeltje wordt. Gelukkig herpakt de band zich en stevent het alsnog op een succes af. De snoeiharde feedback ondersteund door galmende zang zorgt voor een bijzondere ervaring. Niet het beste optreden van de band in Nederland, ook niet het beste van deze avond. Die eer gaat naar Tweak Bird.

De eerste dag van Le Guess Who? gaf een prima voorproefje van de huidige insteek van het festival. Opkomend en gevestigd naast elkaar. Van simpele meebrul-rock tot gecompliceerde noise; het past makkelijk bij elkaar op een festival.