VERSLAG: Into The Great Wide Open 2011

Festivalinfo was aanwezig op Into The Great Wide Open 2011 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 164 foto's.

VERSLAG: Jasper Wognum   Marcel Kamphuis   Rob van der Zwaan  

1234

Into The Great Wide Open - dag 2 - vrijdag

De eerste echte festivaldag is gelijk te merken dat Into The Great Wide Open met geen enkel ander Nederlands festival te vergelijken is. En dat is niet alleen omdat Into The Great Wide Open het enige muziekfestival dat op een Waddeneiland plaatsvindt. Het festival heeft een hele bewuste keus gemaakt voor kleinschalige, goedverzorgde ervaringen. Vanaf het moment dat een festivalbezoeker de veerboot afstapt, heerst er een luxe, relaxe sfeer. Dit uit zich in lekker eten en drinken (vooral de wijnbar van Grape District zien wij graag op meer festivals), een festivalterrein dat bewust niet overvol staat en waar het volume van de muziek niet maximaal gaat, bijzondere interactie kunstprojecten en een uitgekiende muziekprogrammering van kwalitatief hoogstaande artiesten.

Bettie Serveert bestaat dit jaar twintig jaar. Een eeuwigheid, zeker voor een Nederlandse band. Op Into The Great Wide Open wordt dan ook vooral teruggekeken met een (bijna) integrale uitvoering van debuutalbum Palomine. De titel is een samenvoeging voor Pall Of Mine, zo leren we. Om de nostalgie compleet te maken zit originele drummer Berend Dubbe achter de drums. Bettie Serveert klinkt vanmiddag ouderwets goed. Hoewel de band de afgelopen jaren niet bepaald op de radar stond, zingen veel fans de nummers woord voor woord mee. Bettie Serveert geniet duidelijk van de beleving en komt met plezier terug voor een toegift.

Roosbeef gebruikt Into The Great Wide Open om haar nieuwe album luister bij te zetten. Op haar nieuwe werk 'Omdat Ik Dat Wil' heeft de band vergeleken met haar debuutalbum een veel grotere rol gekregen en dit blijkt erg goed te werken voor de liveshow van Roos. Nog steeds staat ze met haar aparte mimiek, ogen en teksten onbetwist in het middelpunt van de aandacht, maar waar haar mantra's vroeger wat eentonig konden zijn, blijft het nu meer dan dertig minuten spannend. Het publiek blijft het grootste gedeelte van het optreden op de bosgrond zitten en Roos wordt even van haar apropos gebracht door een wel erg hard lachende man, maar na afloop van het festival blijkt 'Omdat Ik Het Wil' een van de best verkochte albums te zijn op het festival. Missie geslaagd!


Snel naar Pete and the Pirates. De band is een van de weinigen die vorig jaar ook voor Into The Great Wide Open gevraagd was. Met een goed ontvangen nieuw album op zak, gaan de Britten graag op deze uitnodiging in. Ze zetten een overtuigend optreden neer. Misschien komt het door de prachtige omgeving, maar waar het in de bovenzaal van Paradiso zes weken geleden net niet was, krijgt Pete and the Pirates het dit keer wel voor elkaar al het publiek voor het mainstage te blijven boeien. Met hun heerlijk in het gehoor liggende gitaarpop en hun beetje nerdy verschijning is het gewoon een band die prima bij dit festival past.


Seeljocht is een vreemde eend in de bijt. Bij het invallen van de duisternis horen en zien de bezoekers van het pittoreske bospodium een vrije interpretatie van Vlieland. Een groep internationale kunstenaars heeft een week de tijd genomen om dit multimediale project te creëren. Het publiek luistert aandachtig naar de abstracte klanken, die rustig beginnen en een klein uur later exploderen in stevige beats. De prachtige projecties tonen op de duinen geprojecteerde videobeelden van pianotoetsen en scheppende mannen. Ze laten ons collectief dromen over Vlieland bij nacht. Jammer dat een technische storing kort die droom verstoort, maar het blijft een indrukwekkend geheel.


Simon Green staat met Bonobo op het sportveld om de eerste volle festival dag af te sluiten. De laptop act is door de jaren heen telkens een beetje groter geworden. Vanavond zelfs als live band met gastoptredens en Simon zelf op basgitaar in een aantal nummers. De dagafsluiter blijft helaas te tam om voor vuurwerk te zorgen. Het geheel klinkt wat dof en wat gedateerd. Bovendien leidt een irritant kraakgeluidje de aandacht af en benadrukt het de vlakheid van het bandgeluid. De bijdrage van Andreya Triana, een dwarsfluit en de drumsolo kunnen daar weinig aan toevoegen. Misschien is Bonobo toch voorbestemd om voornamelijk een elektronische act te zijn, want daar is ruim voldoende materiaal voor aanwezig.

1234

FOTOGRAFIE: Marcel Poelstra   Rob van der  

1234567891011121314
Bantu Continua Black Consciouness foto Into The Great Wide Open 2011 Bantu Continua Black Consciouness foto Into The Great Wide Open 2011 Bantu Continua Black Consciouness foto Into The Great Wide Open 2011 Bantu Continua Black Consciouness foto Into The Great Wide Open 2011 Bantu Continua Black Consciouness foto Into The Great Wide Open 2011 Bantu Continua Black Consciouness foto Into The Great Wide Open 2011 Intergalactic Lovers foto Into The Great Wide Open 2011 Intergalactic Lovers foto Into The Great Wide Open 2011 Intergalactic Lovers foto Into The Great Wide Open 2011 Intergalactic Lovers foto Into The Great Wide Open 2011 Intergalactic Lovers foto Into The Great Wide Open 2011 Intergalactic Lovers foto Into The Great Wide Open 2011
 
1234567891011121314
 
festival logo

VALTIFEST 2011Verkleed gaan en de bijbehorende dresscode zijn belangrijke factoren van...

festival logo

DUTCH LADIES TATTOO CONVENTIE 2011 Het magazine Tattoo Planet organiseert een Dutch Ladies Tattoo Conventie in...