VERSLAG: Werchter 2006

Rock Werchter, dag 4-1

Danko Jones is het inmiddels wel gewend om op Rock Werchter vroeg uit de veren te moeten. De Canadese rocker krijgt op Werchter jaar na jaar de eer om de kater van de vorige dag weg te rocken. Ook dit jaar slaagt hij daar weer glansrijk in. Naast een strakke rockshow is er hilariteit alom om het oogdoekje dat zijn net geopereerde oog moet beschermen. Volgens Danko heeft z'n oog schade opgelopen van het vier keer per dag masturberen.

Hoewel er dit jaar op Werchter veel krasse knarren geprogrammeerd staan, spant Bettye Lavette de kroon. Je merkt direct dat de zestig jarige souldiva in haar leven al een hoop heeft meegemaakt. De rauwe stem van Lavette gaat door merg en been; zeker als ze zingt over de wanhoop, het liefdesverdriet en de tegenslag. Maar liefst 45 jaar lang heeft ze die tegenslag gehad door niet de erkenning te krijgen die ze verdient. Nu op Werchter is het publiek vast van plan hier met terugwerkende kracht wat aan te doen.

Ook in de categorie soul ligt het optreden van Leela James. Het gaat er op het podium echter een stuk meer funky aan toe dan bij Lavette. Ook de stem van Leela James is indrukwekkend te noemen. Wat een power! Soul met ballen, noemen we dat. James zet moeiteloos het publiek naar haar hand door constant om participatie te vragen. Hoogtepunt is het moment waarop ze tijdens een stampend funknummer dik vijftig man publiek het podium op vraagt. Naderhand krijgt bijna iedereen een zoen en een knuffel. She is down with her Belgian brothers and sisters!

Na The Who en Bettye Lavette is ex-Led Zeppelin zanger Robert Plant de volgende golden oldie die mag bewijzen het nog steeds te hebben. Voor de gelegenheid heeft hij zijn vaste begeleidingsband The Strange Sensation meegenomen. Helaas zakt Plant als enige van de drie oldies volledig door het ijs. De oude Led Zeppelin-nummers 'Black Dog' en 'Whole Lotta Love' zijn nog wel te pruimen, hoewel de stem van Plant vergeleken met vroeger veel te wensen over laat. Nieuwer, eigen werk is echter een stuk minder goed te verhapstukken. Laat deze man alsjeblieft van zijn welverdiende pensioen gaan genieten.

Een rock georiënteerde band met een zittende front-man zie je niet zo heel vaak. Toch komen Ben Harper & The innocent Criminals er goed mee weg. De slide-gitaar spelende Ben Harper weet met degelijke liedjes te overtuigen. Hoewel het publiek door de hitte geslagen, af en toe loom reageert, wordt een prima optreden afgeleverd. Roots-rock is hoofdingrediënt, maar er worden af en toe geslaagde uitstapjes gemaakt richting blues en reggae. Veel te zien is er niet, maar te luisteren des te meer.