VERSLAG: Rock Werchter 2013 - dag 3

Dag 3

Op de derde dag is de zomer dan eindelijk echt gearriveerd in Werchter. Frontvrouw Stefanie Callebaut van SX had dat niet aan zien komen. Haar coltrui zal ze later nog vervloeken. Hun muziek is heel erg synthpop. Soms uitbundig, maar toch wat te ingetogen om de energie deze middag echt op te starten. Behoorlijk dramatisch gebracht, dat zeker. Het is moeilijk om je ogen van Stefanie af te wenden.

Een vrij onbekende band als Graveyard op de mainstage, daar moeten de heren zelf toch opgetogen over zijn. Niets lijkt minder waar. Als een kersverse winterdepressie staat het kwartet gitzwarte psychedelische rock te verspreiden. Dat blijkt echter steeds meer mee te vallen. Naar mate de set vordert gaan de mannen steeds meer energie verspreiden. Het vaak door Werchter op dit tijdstip geboekte Wolfmother heeft er een geduchte concurrent bij. Uiteindelijk blijkt er zelfs een lach af te kunnen.

Disclosure laat de zon echt harder stralen voor de KLub C met een lekkere dosis deephouse. De tent gaat helemaal los en zelfs buiten is het feest. Het duo drumt er vrolijk op los en de show is stukken muzikaler dan je zou verwachten van een house act. De zang komt van een silhouette op een scherm tussen de heren in. Een leuke vondst die het een stuk minder anoniem maakt. Als je hier niet vrolijk van wordt, dan wordt het niets meer deze zomer.

Odd Future blijkt een groepje stomdronken lijkende rappers met teveel microfoons en een selchte dj. De muziek komt niet lekker door en staat veel te zacht vergeleken met de rappers. Tyler The Creator zorgt gelukkig voor wat herkenbare tunes van zijn nieuwe album. Over het algemeen is het een zooitje. The barn is ook niet eens halfvol. Ze doen maar wat. De echte hiphop fans, als die hier al zijn, wijken uit naar het hoofdpodium voor Kendrick Lamar.

Rudimental mag ondertussen in KLub C Disclosure proberen te overtreffen. Dat lukt met afstand. Dit is nog veel meer een liveband en hun stijl is een stuk breder, wat een welkome afwisseling biedt. Van house naar drum& bass en terug. Disclosure was al goed en dit gaat er nog tien keer overheen. Het is vandaag echt feest.

Kendrick Lamar begeeft zich op het lastige vlak van live hiphop op een festival terrein. Hij komt er net als Snoop Dogg en Jay-z goed mee weg, al is de opkomst niet groter dan die bij de gemiddelde openingsact. Het is wel degelijk een goede hiphop show met dynamiek ipv geschreeuw over een beat. Zijn ego is zeker en vast groot genoeg om de gebrekkige opkomst te compenseren.

Het muzikale contrast kan niet veel groter zijn dan met Nick Cave. Hij beweegt snoevend over het podium alsof hij net een flinke lijnt speed heeft genomen. De onrust zelve, maar puik presterend. Frontstage is hij het ineens niet meer eens met de setlist en moet het podium terug opklimmen voor een spoedoverleg met de Bad Seeds. Zo hyper als hij begint, zo ingetogen eindigt het optreden. Indrukwekkend en voortdurend kippenvel voor de liefhebbers.

Trouwens, het niveau van het eten ging de afgelopen jaren omhoog met bijvoorbeeld de op La Place geïnspireerde Wine and Dine. Dt niveau maakt dit jaar een vrije val. Goedkoop en vet eten voeren weer de boventoon, wat erg jammer is. Doe er iets aan Werchter!

Met opspelende maag naar James Blake, die het label van dubstep artiest allang overstegen is. Dit is een singer/songwriter met volledige liveact die zijn akelig zuivere zangstem niet meer hoeft te verbergen. James zingt met volle overgave en meer soul dan menig r&b artiest. Alles is gestript tot de kale essentie, waardoor het effect nog groter wordt. James is here to stay.

Volbeat blijkt een top festivalact. Dikke vette rock met zelfs een Slayer riffje. Het zou zomaar de volgende metallica kunnen zijn, met vooralsnog een wat milder ego. Een topband die zorgt voor de nodige circlepits. Ondanks de rock basis ook best lastig in een hokje te stoppen. Horen we ook niet Queen, Motorhead en Judas Priest fragmenten voorbijkomen? Uiteindelijk een zeer vermakelijk voorprogramma voor de afsluiter van vandaag.

Till Lindemann komt op in een roze bontjas en dat is de start van de grootste freakshow die Werchter ooit gezien heeft. Rammstein speelt zo strak als maar kan en heeft ook nog tijd voor allerhande onzin. Vuurwerk, licht, idiote attributen en totale gekkigheid. Rammstein weet zichzelf weer te overtreffen. Een leger van roadies was nodig om deze show neer te zetten. Ondanks dat we de meeste stunts in eerdere shows al zagen gaat er weer een schepje bovenop.
Till die de als sm slaaf aangeklede toetsenist vanachter neemt om vervolgens alles onder te spuiten is nog wel het mooiste. Op geringe afstand gevolgd door het enorme Fleischgewehr waarmee hij het publiek tijdens 'Pussy' onderschuimt. Hilarisch en stiekem van wereldklasse.