VERSLAG: Eurosonic 2007

Festivalinfo was aanwezig op Eurosonic 2007 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 23 foto's.

VERSLAG: Imre Veen  

12

Eurosonic 2007, deel 2

Na een korte eetpauze sluit ik dit keer wel aan in de rij bij Huize Maas. De jonge Schotten van The View wil ik namelijk zeker niet missen! Eenmaal binnen blijkt het vooraan nog rustig te zijn, de meeste mensen blijven achter in de zaal hangen. Daar komt snel verandering in als de vier bandleden op het podium verschijnen. The View krijgt het publiek al snel enthousiast, maar een heel bijzonder optreden is het niet. Vermoedelijk doordat de band ape-stoned op het podium staat. Zoals ze zelf zeggen: als je in het land bent waar softdrugs legaal zijn, dan moet je het natuurlijk ook gebruiken! Zanger/gitarist Kyle Falconer en bassist Kieren Webster ruilen halverwege de set van instrument en plaats, waarbij Kieren tijdens twee nummers de zang en gitaar voor zijn rekening neemt. Deze liedjes hebben wat meer dimensie dan de eerste helft van het optreden. Gelukkig blijft het leuk als ze beide weer op hun eigen positie staan. De band bewaart de beste nummers voor het einde; het publiek gaat uit zijn dak op ‘Same Jeans’ en ‘Wasted Little DJ’s’. Hier gaan we zeker meer van horen!

Voor mij eindigt hier de avond. Bij zowel Vera (Shit Disco) als Vindicat (Enter Shikari) staat een lange rij en mijn voeten doen zeer. Als je nog twee dagen voor de boeg hebt is dat een goed moment om naar huis te gaan.

Vrijdag 12 januari
Om de rij voor te zijn ben ik vrij op tijd bij Huize Maas en met resultaat! Al na een paar minuten sta ik binnen en wacht ik met een drankje in mijn hand in de kleine zaal op The Girls. Deze mannen (!) uit het Engelse Bath knallen met hun garagerock een flinke bak herrie uit de speakers. Het publiek is meteen wakker en blijft dat ook. Het is vanavond Pias-nite in Huize Maas; MTV Brand New presenteert hier haar favoriete nieuwe bands en met The Girls als opener is de rest van de avond veelbelovend.

Het Belgische Daan speelt hierna op het hoofdpodium aan de andere kant van de zaal, maar op weg daar naartoe loop ik de bandleden van Bromheads Jacket tegen het lijf. Dat is het leuke aan dit festival; bands komen ook naar elkaar kijken en het komt niet zelden voor dat je tussen de muziekanten en journalisten in een zaal staat. Zanger Tim en bassist Jono vertellen me dat ze veel later in Groningen zijn dan gepland. Door een stroomstoring bij de NS reden er vanaf Amersfoort geen treinen meer en moesten ze met een taxi naar Zwolle. Gelukkig zijn ze op tijd voor hun optreden. Vanaf de eerste minuut zetten ze er een flink tempo in. Hoewel ze voor 45 minuten op het programma staan, spelen ze in zo’n hoog tempo dat ze na iets meer dan een half uur al door hun set heen zijn. Het podium is slechts enkele tientallen centimeters hoog, dus een duik in het publiek maken zit er dit keer niet in voor Tim (zie recensies London Calling eerder dit jaar). In plaats daarvan klimt hij in de lichtmast. Rustig op het podium blijven staan kan hij niet. De nieuwe single ‘Leslie Parlafitt’ en afsluiter ‘What If, Maybe’ zijn de hoogtepunten. Het optreden is niet zo’n groot feest als tijdens London Calling, maar is zeker wel goed voor wat nieuwe fans.

In Academie Minderva is het tijd voor de polifonische metal madness van Textures, zoals deze Tilburgse band zichzelf omschrijft. De band bestaat uit zes leden en de show is vanaf het eerste akkoord goed. Harde loepzuivere metal. De akkoordenschema’s zijn soms lastig te volgen door de complexe structuren die de jongens in hun muziek proberen te stoppen. De zaal komt al snel in beweging. Textures klinkt live voller en completer dan op debuutalbum Polars. Fijn dat er nog zulke goede (metal)bands in Nederland zijn.

Weer terug in Huize Maas zien we nog een stuk van het optreden van The Zico Chain, die net als de voorgaande bands in de kleine zaal uit Engeland komt. De in het zwart geklede rockers vergelijken zichzelf met Mötorhead. Een gedurfde uitspraak die ze (nog) niet waar kunnen maken. Ze zijn ook pas sinds 2005 bij elkaar. Wie weet halen ze het over een paar jaar wel. Het geluid is een tandje omhoog gegaan en staat wat te hard, maar het klinkt lekker en het zou me niet verbazen als de heren in 2007 op een aantal Europese festivals staan.

In de bovenzaal van Huis de Beurs staat het Finse Bloodpit. Hoewel deze rockband op hun website en MySpace aardig klinkt, is het optreden op EuroSonic een flinke tegenvaller. Zanger Matthau Mikojan ziet eruit als een hippie. Een sjaal om zijn hoofd, een kleurig shirt aan en om het af te maken: een leren broek met gaten in de lengte van zijn bovenbeen waar veters doorheen zijn geregen. Een schril contrast met de overige bandleden die in het zwart gekleed zijn. De band kan het publiek niet boeien. De zang is zwak, de muziek niet origineel.

De avond eindigt in metal-bar De Ster (geen podium), pratend met journalisten en muzikanten onder het genot van een drankje. Een perfecte afsluiter van een geslaagd EuroSonic!

12

FOTOGRAFIE: Jeroen Gerth  

12
Johnossi foto Eurosonic 2007 The Young Knives foto Eurosonic 2007 The Young Knives foto Eurosonic 2007 Lo-Fi-Fnk foto Eurosonic 2007 Lo-Fi-Fnk foto Eurosonic 2007 Lo-Fi-Fnk foto Eurosonic 2007 Peter, Bjorn and John foto Eurosonic 2007 Peter, Bjorn and John foto Eurosonic 2007 Patrick Wolf foto Eurosonic 2007 Joy Denalane foto Eurosonic 2007 Joy Denalane foto Eurosonic 2007 Mr. T-Bone & The Young Lions foto Eurosonic 2007
 
12
 
festival logo

NOORDERSLAG 2007Op Noorderslag is de gehele Oosterpoort ingericht als podium waar nieuw...

festival logo

SCHOOLBLAST 2006 Vorige week vond in Zaandam (De Kade) het SchoolBlast 2006 festival plaats....