VERSLAG: Motel Mozaique 2014

Motel Mozaïque dag 2

De tweede dag van Motel Mozaïque wordt ingeluid door de Belgische indiepop band Girls in Hawaii. Zes jongens waarvan vier gitaristen en drie vocalisten die met geconcentreerde blikken de Kathedraaltent op het Schouwburgplein inkijken. Het is duidelijk dat de band het in hun thuisland flink heeft gemaakt, er zijn wat flink wat Franse en Vlaamse bezoekers, waaronder de ouders van één van de bandleden die elkaar tegen het hek aangedrukt trots op de schouders slaan. Deze trots is meer dan gepast, Girls in Hawaii is uitgegroeid tot een behoorlijk populaire naam in de wereld van de indiebandjes. Zij geven in Rotterdam een show die een perfecte balans kent tussen introverte, ingetogen popliedjes zoals de nieuwe single Misses dat een eerbetoon is aan overleden drummer Denis Wielemans en swingende hits zoals Rorschach. Zij weten de ervaring die ze de afgelopen jaren hebben opgedaan perfect toe te passen en werken de show toe naar een hoogtepunt. Girls in Hawaii maakt alle verwachtingen waar.

De bebaarde folkrocker Jonathan Wilson doet het goed, mogen we wel zeggen. Tijdens deze tweede dag van Motel Mozaïque heeft hij zich als eerste van de avond op het grote podium van de Rotterdamse Schouwburg genesteld. Helaas is deze zaal toch iets te hoog gegrepen voor Wilson. De band staat de halve show met hun ruggen naar het publiek gekeerd intimiteit te creëren met hun ingetogen folk nummers, dit pakt echter niet zo uit. De muziek van Jonathan Wilson, die als een mix tussen Eagles en Pink Floyd klinkt, zou perfect gewerkt hebben in een zaal van één of twee formaatjes kleiner. Het licht is een belangrijke dimensie van de show en de lekkere, zwoele, doorleefde stem van de hippe kluizenaar vormt slechts een deel van het geheel. Een instrument dat zich perfect voegt bij de andere geluiden die uit de instrumenten worden getoverd. Een optreden dat zich, tot zover dat mogelijk is, naar een flink hoog niveau weet te werken.

Moss: de band die we gerust een grote Nederlandse schat mogen noemen. Ook op Motel Mozaïque waren ze net zo lekker, swingend en vooral erg goed als we van ze gewend zijn. Met een nieuwe plaat en een nieuwe bassist blijven ze zich op een positieve manier ontwikkelen. Deze nieuwe, jonge knaap lijkt geboren te zijn voor het podium. Hij laat zijn rode kuif elke hoek van het podium zien. Marien Dorleijn houdt het bij zijn prachtige intense stem tot aanbreekt. De band bespeelt het publiek terwijl ze wild over het podium bewegen. De bril is af, het haar uit model. It’s on. “Motel Mozaïque, echt te gek man.”

Dan is het tijd voor de jongeman die niemand heeft kunnen missen. Het verloren broertje van Tom Odell en een knappere, charismatischere Jake Bugg. George Ezra weet met zijn 3FM Megahit, twee EP’s en twee gitaren de Gouvernestraat bomvol te krijgen. Een aandoenlijke, charmante, talentvolle jongeman die zijn optreden aan elkaar kletst. “I’m going to sing you a few songs, how does that sound?” Letterlijk elk nummer dat hij vervolgens de zaal in werpt is een hit (Budapest, Did You Hear The Rain?), of een potentiele hit. George Ezra doet niet aan missers. Als hij dan ook nog de stemmen van zijn vriendinnen in Get Lonely With Me op zich neemt en tussendoor snel “Those were the girls" zegt is er in de Gouvernestraat niemand meer die geen glimlach om zijn lippen gedrapeerd heeft. Het ene binnenkort legendarische levensverhaaltje volgt zonder moeite de volgende op, geen zorgen we verklappen niks. Daarvoor moet je hem bekijken op Rock Werchter, Best Kept Secret of Hurricane. Oké dan, we verklappen twee dingen: George Ezra is nooit naar Budapest geweest en George Ezra wordt groter dan Jake Bugg en Tom Odell die beiden in de Alpha van Lowlands hebben gestaan. Als hij het podium verlaat, laat hij tal van gesmolten vrouwenharten en mannen die twijfelen over hun geaardheid achter. Dit is nog maar het begin.

De Noorse producer Cashmere Cat lijkt Nederland wel gezellig te vinden. Vorig jaar stond hij op onder andere Best Kept Secret, Eurosonic en Pitch en dit weekend staat hij in Perron tijdens Motel Mozaïque. De zaal doet wat armoedig aan en door de felle, vele lichten en massa’s rook kun je het beroemde kapsel van Cashmere Cat nauwelijks onderscheiden van de achtergrond, maar gelukkig is daar muziek. En wat voor muziek. Na zijn zeer succesvolle EP Mirror Maru heeft hij nu zijn tweede EP Wedding Bells de wereld in gedropt. Beiden plaatjes komen in zijn geheel voorbij. Daarnaast zijn ook Kendrick Lamar, Kanye West, Drake en Wiz Khalifa in remix-vorm op visite in Rotterdam. Van begin tot einde wordt er met de armen gebokst en met de heupen gewiegd. Dan is het rennen voor de laatste trein die de wereld van de futuristische gebouwen en toekomstmuziek uitrijdt, en is Motel Mozaïque 2014 voorbij.