VERSLAG: Rock Werchter 2016 - Vrijdag

Festivalinfo was aanwezig op Rock Werchter 2016 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 73 foto's.

Naar het Rock Werchter 2016 - Donderdag verslag
Naar het Rock Werchter 2016 - Zaterdag verslag
Bekijk de Rock Werchter 2016 - Vrijdag foto's

VERSLAG: Jasper Wognum  

Dag 2

Onze villa ontwaakt met een fikse kater. Om een nieuw taxidrama te voorkomen rijden we zelf naar Leuven, zodat een van ons kan bobben vannacht. Klinkt als een goed idee, maar tegen de tijd dat we een parking met plek hebben gevonden zijn we uren verder.. We haken aan op het zompige veld bij Black Box Revelation. Dat komt lekker binnen! Beetje vies en rauw zoals rock & roll hoort te klinken. De toevoeging van twee uitmuntende soulzangeressen voegt er precies die extra laag aan toe waardoor de Dilbeekers opvallen. In ‘My Perception’ komt alles perfect samen als ook nog de Mellotron wordt toegevoegd.

Trixie Whitley gooit het in KluB C over een heel andere boeg. Was ik op Pukkelpop nog aardig onder de indruk afgelopen jaar, dit keer is het moeizaam. Haar show kent zeker hele goede momenten, vooral wanneer ze ingetogen te werk gaat. Daarentegen lijkt het ook af en toe te ontaarden in oeverloos geneuzel. Ik hoor vaak het woord ‘moeilijk’ om me heen vallen. Echt ongemakkelijk wordt het als Trixie vraagt wanneer we hier allemaal aangekomen zijn. Alsof ze niet weet wanneer Werchter begonnen is.. Dat is misschien wel de kern van dit optreden. Een ongemakkelijke date.

Ongemak is ver te zoeken bij Robert Plant & The Sensational Space Shifters. Zouden alle tieners in het publiek weten wat Led Zeppelin is? Ze vinden het in ieder geval prachtig, net als de vele oudjes in The Barn. Het optreden staat als een huis en wat het meest opvalt is dynamiek. Een begrip dat tegenwoordig heeeel ver te zoeken is. Opa Robert gebruikt het veelvuldig om nummers het ene moment te laten stomen en direct daarna terug te brengen tot de intieme essentie. Led Zep klassiekers als ‘Whole Lotta Love’ en ‘Black Dog’ worden afgewisseld met ‘How Many More Years’ van Howlin’ Wolf. Schijnbaar moeiteloos werkt hij zich door de muziekgeschiedenis. Tussendoor gevat grappend over de brexit natuurlijk. Dit is hoe live muziek hoort te zijn. De uitzinnige reactie is volkomen terecht.

Het kan ook anders. The Offspring maakte ooit tienerpunk en stond 21 jaar geleden, nog voordat ik ooit op Werchter was geweest, al eens op de weide. Dat moet een feest van jewelste zijn geweest. Nu staan er twee oude mannen op het podium met een bandje. De muziek is zo plat als een dubbeltje, wat de geluidsman probeert te compenseren door het knalhard te zetten. Het kost zanger Dexter Holland zichtbaar moeite om er enig plezier aan te beleven. Desalniettemin gaat men massaal los vooraan in een enorme moshpit. Waarschijnlijk blij dat het bijna voorbij is kan Holland tegen het einde af en toe glimlachen. Gitarist Noodles lijkt er meer lol in te hebben, getuige een hele flauwe Wales-Belgie grap over bier. Tja, das war einmal.

Aber! Wir sind wieder zurück! De Duitsers zijn er inderdaad weer. Met veel meer humor dan een jaar of 75 geleden gelukkig. Al balanceert Rammstein voortdurend op het randje tussen grappig en aanstootgevend. Was hun passage enkele jaren geleden vooral heel banaal met viezigheid en een enorme spuitende lul, dit keer is het iets volwassener. Bewust maatschappijkritisch met een brede lach.
De show start met een doffe plof die een enorme roze wolk boven het hoofdpodium genereert. Een hilarisch begin van de show. Als minuten later de stinkende rookwolken weer enigszins wegtrekken zien we de vertrouwde industriële setting. Bommen, vuur, vuurwerk! Alle registers open zoals we van Rammstein gewend zijn. Dat alles omlijst met retestrak gespeelde synth-pop-metal. Controversieel? Een beetje want aan het einde van ‘Zerstören’ laat zanger Till Lindemann een bomgordel ontploffen. Die is op het randje, maar als snel dwarrelen eindeloze rood wit blauwe confetties naar beneden tijdens ‘Amerika’. Kritische kolder en een glorieuze gewonnen strijd voor de Duitsers.

Bij de pendelbussen wacht ons een onaangename verrassing. Er staan duizenden mensen te dringen om zich in om de beurt arriverende bussen te wurmen. Dat had gezien de omstandigheden wel iets soepeler geregeld kunnen worden met wat meer spreiding. Ik hoor om me heen mensen praten over “het ideale moment en de ideale plek voor een aanslag”. Zo’n vaart loopt het gelukkig niet, maar het is een domper zo aan het eind van de festivaldag.

FOTOGRAFIE: Tineke Klamer  

1234567
At the Drive-In foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag  foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag  foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag  foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag  foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag The Offspring foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag The Offspring foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag  foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag Puggy foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag The Offspring foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag The Offspring foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag  foto Rock Werchter 2016 - Vrijdag
 
1234567
 
festival logo

ROCK WERCHTER 2016 - ZATERDAGDe bomvolle zaterdag: met oa Red Hot Chilli Peppers en Editors.

festival logo

WOO HAH! 2016 Met enige tegenslagen weet WOO HAH! zich toch te herpakken en met een bijna...