VERSLAG: Joslyn Dresen
Festival deBeschaving 2007
Het is altijd fijn om een beetje van de nazomer te genieten, wat muziek, beetje zon, fijn veldje. Zo ook op de Beschaving. Het is de vijfde keer dat dit festival gehouden wordt in de omgeving van woonwijken in aanbouw. Door die nieuwbouwwijken is het festival ook een aantal 100 meters verplaatst naar een groter terrein en is er ook meer ruimte om te benutten.
Die ruimte wordt ook gebruikt. 7 podia voor muziek, dans, theater, literatuur. Verder vind je nog straattheater, veel visuals door VJ’s en zelfs een kleine markt om even te shoppen. Door de veelzijdigheid van het festival voelt het een beetje als een mini Lowlands. Het is alleen bij lange na niet zo druk bezocht. Ook als ondergetekende voor het avondgedeelte arriveert oogt het terrein half leeg wat minder sfeervol aanvoelt. Het geeft natuurlijk wel voordelen bij het vooraan komen bij de optredens, halen van drankjes of bezoek aan het toilet.
Bij aankomst krijg ik het laatste stukje William Wixley mee. Op dit rustigde moment van de dag komen de soft popliedjes duidelijk over bij het kleine groepje die er staat te luisteren.
In de tent aan de andere kant van het terrein stapt Hongaar Yonderboi van zijn bekende lounge af en kiest vandaag vanachter zijn laptop wat stevigere danspop, vergezeld door een aantal muzikanten, zanger en zangeres. In de donkere tent wordt het visueel alleraardigst aangekleed, muzikaal is het vlees noch vis. Enkele liefhebbers heupwiegen wat mee terwijl de rest onder het genot van een biertje of een broodje falafel het als achtergrondmuziek aanhoort.
De Beproeving barst uit zijn voegen als de humor er in de middag te vinden is met Comedy Explosion, Nightwriters en Op sterk water.
T.R.A.S.H. brengt in de avonduren met moderne dans heel wat anders op het podium. De 4 performers uit verschillende landen bewegen chaotisch en explosief over de dansmat. Een celliste ernaast geeft even chaotische begeleiding. Wat ze zeggen is totaal onverstaanbaar maar gezichtsexpressies en de acrobatische balletsprongen maken het een indrukwekkend schouwspel.
Op hoofdpodium de Bekroning gaat de Engelse volksmuziek van Levellers erin als koek. Het leeuwendeel van het publiek staat enthousiast mee te zinegn en te springen. Niet alleen Engelse en Ierse invloeden zijn er te horen maar met een didgeridoo krijgen we zelfs wat Australische traditie mee.
Op de Local stage wordt Monstertux behoorlijk overstemd door Levellers maar maakt indruk met hun solide rocksound uit Friesland. Het podium, dat doet denken aan aan elkaar geschoven aula tafels van de lagere school, is net groot genoeg voor het vijftal. Ze doen hun uiterste best toch door het geluid van het hoofdpodium te komen met de underground hit “In a minute” als beste troef.
Het uit Denemarken overgekomen Oh No Ono zorgt met 70s disco geïnspireerde liedjes voor een vrolijke noot. Al beweert zanger Malthe Fischer dat het om duistere muziek gaat doen de klanken, sprongetjes en ook weer disco geïnspireerde kapsels toch anders denken
Krezip is de headliner van het festival. Hoewel er een aardig menigte zich voor het podium heeft verzamelt weet een heftig huppelend Jacqueline Govaert en consorten niet echt te boeien. Ze doet wel haar best om haar teksten meegezongen te krijgen maar het publiek lijkt hun kruit al verschoten te hebben
Dat is dan een half uur eerder gebeurt waar in de Bevlieging T.Raumschmiere, met band, met zijn scheurende industrial techno punk metalheads en ravers in een mosh pit laat verenigen. Van meet af aan met ‘The game is not over’ zit de stemming er goed in. Het wisselen tussen rock en dance, of beter de versmelting daarvan, staat als een bunker! Even makkelijk spelen de gitarist en drummer rocknummers met Marco Haas als punkzanger die daarna weer zijn microKorg behoorlijk op z’n donder geeft. Bij ‘Monstertruckdriver’onploft de tent zo dat een extase geraakte Marco nog even het publiek in duikt.
In de Beleveving sluit het Amsterdamse About af. De electronische White Stripes, Rutger Hoedmaekers met gitariste Marg van Eenbergen dreunen flink met hun electro noise. Op het hoekige nummer ‘Strike you as the enemy’ wordt lekker meegedeint en meegekapt. Naarmate het tempo opgevoert wordt geeft Rutger even aan er gejumped mag worden waarop een paar persoontjes de bekende TMF pasjes probeert. Het toegift, een cover ‘Don’t feel like dancing’ van Siccor Sisters is erg grappige afsluiter van een geslaagde avond.
Voor degene diegenen die Lowlands gemist hebben of, net als ik, te druk vinden is de Beschaving een heerlijk klein maar fijn festival. Met enig minpunt dat het geluid van de verschillende podia elkaar overstemd heeft de organistie het prima voor elkaar. Het verdient wel om volgend door meer nazomerende muziekliefhebbers bezocht te worden
FOTOGRAFIE: Tim van Veen
MEUBELSTUKKEN 2007Meubel Stukken bestaat dit jaar 10 jaar en dat wordt uitgebreid gevierd met...
MTV 5 NIGHT STAND Na de welbekende bierreclame was ik erg benieuwd hoe de Heineken Music Hall...