VERSLAG: Groezrock 2008

Dag 2

Op de tweede dag van het festival is het ook twee keer zo druk als de vorige dag. Gelukkig is dit ook het enige minpuntje wat we kunnen vinden dit jaar. De organisatie heeft vele verbeteringen toegepast ten opzichte van elkaar. Zo is de camping veel logischer ingericht, zijn er nauwelijks wachtrijen bij de ingangen, is het terrein een stuk groter zodat het geen grote mierenhoop, zijn er meer wc- gelegenheden en de drank- en eet prijzen vallen iedereen mee.

Vandaag is het heftig wakker worden met Bury Your Dead. Eindelijk zijn ze er dan na het vele afzeggen van hun tours. De ochtendgymnastiek pasjes worden gedaan door de mensen. Bury Your Fucking Dead galmt door de tent om half elf ’s morgens. Bijkomen is er niet bij want Suicide Silence staat als volgende op het podium. Deze mannen zorgen voor het headbang gehalte op het Groezrock festival met hun extreme metal. Het nummer ‘No Pitty For A Coward’ is duidelijk de publieksliefhebber en de sing a long in dit nummer wordt aangevoeld door het publiek. Een inkoppertje van deze band waar het maximale uit wordt gehaald.

Waar we gister al wegliepen bij Heaven Shall Burn wegens het geluid gebeurt dit vandaag bij Cursed. Met een set vol ouder werk moeten we het toch opgeven na een tijdje. Wie weet een idee voor Groezrock volgend jaar om een eigen geluidsman neer te zetten in plaats van de geluidsmannen van deze, meestal kleinere bandjes die niet met dit soort apparatuur kunnen omgaan.

Na Cursed is het tijd voor This Is Hell. Slaat die nieuwe plaat Misfortunes in als een bom, dit optreden ook. Losgaan op alle This Is Hell klassiekers. Zanger Rick Jimenez gaat bijna dood aan de warmte wat om drie uur ’s middags op zijn hoogtepunt is. Gelukkig krijgt hij toeval van Parkway Drive zanger Winston McCall. Na This Is Hell is het tijd voor het Belgische Do Or Die. Samen met gitarist Lenny Di Sclafani uit Agnostic Front en T-Gibbs uit Hoods wordt het bij ‘Roots, Bloody Roots’ knallen geblazen. Dit laat zien dat de onderlinge relaties in de hardcore scène nog steeds aanwezig zijn. Bij de nieuwe bands, bij de oudere, bij de Belgische en bij de Amerikaanse.

HORSE The Band is chaos. Zo’n chaos dat het niet meer leuk is na een paar nummers. Zelfs de man op triangel kan hier niks aan veranderen. Dan is het tijd voor een afscheidsshow van The Setup. Zanger Dries stapt na vandaag uit de band. Ik heb een speech voorbereid backstage, open die dansvloer Groezrock!. Met ‘Out Of Sync’ en ‘Bloodlust’ zwaaien de armen en beetjes in de lucht. Dries geniet en tijdens ‘Death Of A Nation’ wordt hij op handen door het publiek gedragen. Spijtig om te zien dat een van de beste schreeuwers uit Belgie stopt met schreeuwen. Het laatste applaus mag er wezen voor deze frontman.

In de merchandise tent wist Parkway Drive al niet wat hun overkwam. Alle merch was letterlijk uitverkocht, maar op het podium weten ze het helemaal niet meer. Iedereen in de tent gaat helemaal los op het oudere en nieuwe werk van Parkway Drive. Tijdens ‘Sirens Song’ is het nog afwachten maar ‘Gimme AD’ zorgt ervoor dat de tent explodeert. De band zelf speelt niet meer zo strak als een jaar geleden maar het publiek compenseert dit ten volle. Meebrullen geblazen en zelfs een cirkelpit rondom alle palen in de tent mag niet worden buiten gelaten tijdens dit feest. De security komt er nog aan te pas als er mensen paal- diven maar dit heeft geen effect. Met ‘Romance Is Dead’ maakt Parkway Drive er een einde aan. Voor het eerst klinkt het We Want More op de grasvelden in Meerhout.

Story Of The Year heeft de eer om de Core Stage af te sluiten met hun dosis punk/hardcore/emo. Het is vandaag de eerste keer dat deze band in Belgie speelt, dit zullen we nooit vergeten. Tussen elk nummer wordt het namelijk nog een keer gezegd dat het geweldig is om in Belgie te zijn. We worden vandaag blij gemaakt met vele nieuwe nummers die zo in de Top- 40 terecht kunnen. Gelukkig is er op het einde tijd voor wat ouder werk en gaan ze mannen ook wat losser op het podium. Het optreden ziet er gelikt en verzorgt uit wat meteen het grote minpunt is. Iets meer spontaniteit zou deze band niet misstaan.

Met Story Of The Year komt er een einde aan Groezrock 2008. Dit jaar vooral de Core Stage en die geweldige DJ’s bij de Jagermeister-stand maakten het duidelijk dat we er volgend jaar weer zullen zijn. We brassen ons laatste geld er door heen op de gigantische festival markt. Laat die after party op de camping maar beginnen.