VERSLAG: Artquake 2008

Artquake 2008

Dit jaar viert het Artquake-festival zijn tiende verjaardag! Om dit te vieren is het voor het eerst in de geschiedenis gratis toegankelijk. Om het speciaal te maken zijn enkele favorieten uit het verleden opnieuw uitgenodigd en is er tevens veel aandacht voor nieuw talent. De hele dag staat vol gepland en wij zijn er dan ook al redelijk vroeg bij.

Eén van de eerste bands op het programma is Ethereal. De jongens komen uit regio Haarlem en brengen muziek met Scandinavische melodie en een Amerikaanse houding. Met volle overtuiging brengt de driejarige groep de nummers en is vooral trots op hun demo. De black metalgroep heeft namelijk onlangs een schijfje volgespeeld. Het publiek reageert enthousiast op de aankondiging en wordt dan ook uitgebreid beloond met de uitgave. De groep werkt steeds meer naar een punt van doorbreken toe en vandaag kan hier een belangrijke rol bij gespeeld hebben. Wanneer ze van het podium verdwijnen laten ze een goed gevoel achter wat zeker naar meer smaakt.

De herrie houdt stand wanneer Samaritan het podium opklimt. De groep was even twee jaar uit het zicht, maar is momenteel weer helemaal terug in het circuit. De band komt uit Hoofddorp en bestaat uit ex-leden van Born From Pain, Neuk!, Stone Cold en Standard. De muziek die ze brengen ligt in verlengde van hun voorgaande groepen en zorgt voor heel wat spektakel. Tot bloedens aan toe gaan het publiek los op de keiharde metalcore. Door het overdreven enthousiasme van enkele fans krijgt het optreden een rare wending, dit terwijl de groep zijn best blijft doen. Helaas blijken de jongens echter meer reactie gewend te zijn en vertelt ons even lekker de waarheid ‘wat een stom publiek zijn jullie’ – wanneer er niet hard genoeg geklapt wordt.

Ruim een jaar geleden zag de band Moke het licht, met dank aan het album Shorland in één klap bekend. Sindsdien zijn de Nederlanders niet meer weg te denken uit het festivalcircuit; optreden, optreden en optreden is het motto. De groep brengt vandaag hun britpop naar Artquake en doet dit zoals we het gewend zijn met veel klasse en stijl. Het is spijtig dat het publiek erg dun bevolkt is en erg kalm blijft, toch zetten ze door om er een feest van te maken. Naast de bekende nummers krijgen we tevens ‘Enjoy The Silence’ van Depeche Mode. Een gewaagde cover die muzikaal gezien de nieuwe richting van de band aangeeft?

Dat Krezip niet de enige band is die succes heeft en ontstaan is uit een vriendschap van studenten van de rockacademie bewijst Leaf. Deze vijfkoppige band uit Utrecht scoorde een tijd geleden een superhit met ‘Wonderwoman’. Vandaag staan ze op het hoofdpodium van Artquake om ook de andere nummers van hun debuut album Life’s a Beach te laten horen. Ook al is het etenstijd, ook onder het genot van een lekkere maaltijd is de feelgood music van Leaf heerlijk om naar te luisteren. De zon wil ondanks vrolijke nummers ‘Wonderwoman’, ‘New Song’ en ‘Motherfucker’ niet helemaal doorbreken maar dat doet niks af aan de gemoedelijke sfeer. De band wil zoveel mogelijk optreden en wat mij betreft mag dat best!

Terwijl de Oranjefans gezellig met z’n allen voetbal zitten te kijken staat er een kleine groep mensen voor het hoofdpodium verzameld. Om tien over half negen, vijf minuten voor de aftrap van de kwartfinale, betreden Sticks & Rico het podium. De heren van Opgezwolle staan zonder Delic nog net zoveel op het podium. De fans vinden dit natuurlijk prachtig en spitten de meeste teksten probleemloos mee. De bekende nummers ‘Gerrit’,’Slangenleer’, ‘Spaanse Vlieg’ en ‘Voer voor je hoedenplank’ misstaan ook in deze set niet en het publiek lijkt zelfs bij het afscheid van de heren nog steeds honger te hebben naar meer.