VERSLAG: Lowlands 2022 - vrijdag

Lowlands 2022 - vrijdag

Lowlands is terug, en Festivalinfo is er bij! De laatste editie dateert alweer uit 2019, een paar maanden voordat de pandemie los barstte. De invloeden daarvan zijn deze editie op een aantal manieren merkbaar. Zo weet je bij de gemiddelde Lowlands-ganger dat ze meestal met moeite 365 dagen kunnen wachten op het volgende feestje, dus na de afgelopen gemiste jaren is de zin en het enthousiasme merkbaar groter dan ooit. Aan de keerzijde is het onderwerp van de dag de prijzen die de pan uitstijgen; de duurste festivaltickets sinds ooit en een muntprijs van 3,30 euro (wat betekent dat een regulier festivalbiertje nu wel heel duur wordt om om te laten gooien). Maar wie kan dat wat schelen dit weekend? Lowlands, zin in!

Het is nooit een makkelijke plek, de vrijdagochtend openen van Lowlands. Deze ochtend worden we blij verrast met Florence Arman in de Lima. De Britse indiepop singer-songwriter staat als last-minute invaller op het programma. De programmering van dit festival weet echter altijd uitstekend de artiesten een podium te geven die aan de start van een grootse carriere staan, zo ook Florence. Als alle moderne pop zo klonk, zou dat een flinke verbetering zijn. Ze doet qua muziekstijl denken aan Sigrid, Naaz, London Grammar en zelfs een beetje Regina Spektor – iemand met een flinke dosis muzikale kennis. Voor iemand met een debuut EP in 2021, die dus vrijwel geen tijd op de planken heeft doorgebracht, krijgen we al een vlekkeloze show vol zelfvertrouwen en stijl. De generatie die opgroeit met Billie Eilish als inspiratie, terug te zien in haar kledingstijl en te horen in haar zang, belooft heel veel goeds. In het clubcircuit kunnen we vast warmlopen voor deze hele toffe act in de wording.

Wat goed is komt snel. Dit geldt zeker voor Wet Leg. Het Engelse duo bracht in 2021 hun eerste single uit en afgelopen mei was de band voor het eerst ons land te zien. Op Lowlands wordt de band vanwege het uitvallen van Noah Cyrus doorgeschoven van de India naar de Heineken. En die tent staat goed vol. Niet slecht voor een band die in november ook nog in het piepkleine Vera te Groningen speelt. Op het podium is Wet Leg in eerste instantie wat braaf en giechelig. Er wordt gezongen voor de jarige bassist, een beetje geklaagd over de hitte en verwonderd gekeken naar de hoeveelheid mensen die naar hun show zijn komen kijken. Het hoort natuurlijk bij de act, maar gelukkig wordt tegen het eind van de show de schroom afgeworpen. Met de schreeuw door merg en been in 'Angelica' en natuurlijk prijsnummer 'Chaise Longue' is Wet Leg op z'n best. De band gaat een zonnige toekomst tegemoet. Dat is duidelijk.

Opener op het Alpha podium in 2022 is Frenna. Vandaag in de Deluxe versie. De Nederlandse rapper is al jaren niet uit de hitlijsten weg te slaan. Ook live gaat het hem voor de wind. Frenna heeft zijn eigen festival en op zowel dance- als hiphopfestivals is hij een graag geziene gast. Vandaag laat hij in de Alpha zien dat zijn zomerse hits en grootse vuurwerkshow ook op Lowlands goed werken. Een technisch probleem waardoor de stroom op het podium een paar minuten uitvalt weerhoudt hem niet het publiek te vermaken.

De band die de titel "eerste Nederlandse band op Coachella" de rest van zijn leven mag meedragen, is Klangstof. De Nederlands-Scandinavische band krijgt de India halfvol met zijn elektronische indie. Met nieuw werk op de planken waarbij de mixer en producer van Radiohead, Björk en Big Thief zich mee hebben bemoeid, is Lowlands bij uitstek de plek om hier meer van te ontdekken. Zoals Eefje echter later op de avond zal zeggen, ‘de mensen zijn praatgraag’, waardoor de nummers wat vlakker vallen en ze niet alle eer aandoen die het verdient. Een speciaal verzoeknummer valt daarnaast grotendeels weg door een gebrek aan volume op de instrumenten en geklets dat subtielere geluiden overstemt. Charismatische zanger Koen zorgt voor een paar magische momenten waardoor we wel heel nieuwsgierig zijn geworden naar meer.

De mannengroep uit Belgie die allang al niets meer te bewijzen heeft staat opnieuw in de Alpha; Balthazar. Volledig terecht wat betreft de grootte van het publiek, maar wat hadden we deze band graag in een kleinere tent gezien. De unieke lage bariton stemmen van de zang dragen niet zo heel erg ver, dus tot monster live-hit ‘Fever’ valt het allemaal nog wat flauwtjes. Een tien-minuten-versie van dat nummer is echter al voldoende om voor uit je tent te komen.

Op dezelfde stage zien we een uur later de muzikant waar alle andere muzikanten alleen maar met groots respect en verwondering naar kunnen kijken; Michael Kiwanuka. De stilte grijpt voor het eerst dit weekend Lowlands bij de strot, om ademloos te kunnen luisteren naar One More Night, Cold Little Heart, eigenlijk alles wat deze man speelt. Elke gespeelde noot, elk woord gezongen, de intensiteit van de muziek die je hoort te voelen in elke vezel van je lijf, het kan je niet ongeroerd laten. Kiwanuka zit op een geheel ander niveau. Het zou een belediging zijn om de term achtergrondzangeressen te gebruiken; de twee uitzonderlijke zangeressen naast Kiwanuka versterken elk nummer intens. Kippenvel tot op het bot. Een uur is al gauw te kort, hier hadden we de hele dag wel naar kunnen luisteren.

Over een hele andere boeg is de Noorse Aurora, die bij de nuchtere Hollander nooit heel erg veel succes heeft geboekt. Zo wandelt het volk dat kwam schuilen voor de regen na 5 minuten de tent weer uit. Het publiek dat overblijft, geniet echter intens van de dromerige electropop van deze unieke verschijning. Zo is vanaf dag 1 te zien bij Aurora dat ze een hele hechte specifieke fanbase heeft opgebouwd waar ze een hele sterke band mee heeft. Een paar albums verder, zit haar muziek en performance beter in elkaar dan ooit. Het is de eerste act van vandaag die visueel een plaatje is; de set lijkt een permanente zonsondergang en creert een fraai schaduwspel met haar zwierige dansmoves. En laten we wel wezen, het octaven bereik van Aurora is weergaloos. Hoogtepunt van de set is de liefdevolle uitvoering van Queendom - in mijn koninkrijk is iedereen welkom – wanneer ze haar regenboogvlag tevoorschijn haalt en met open armen zich richt naar haar fans, als een gigantische knuffel om de LGBTQIA+ community.

Als Liam Gallagher het podium van de Alpha op komt klinkt voetbalsong 'Campione'. Het is typisch voor de Engelse (voetbal)cultuur die hij uitdraagt. Het optreden van Gallagher is een spagaat tussen zijn eigen werk en de Oasis-klassiekers die hij met zijn broer maakte. De laatsten worden natuurlijk met het meeste enthousiasme ontvangen en dat kan op de nodige irritatie van de frontman rekenen. Maar aangevuld door drie achtergrondzangeressen, klinken de Oasis-klassiers en ook zijn eigen werk meer dan prima. Net als hij het publiek helemaal kwijt lijkt te raken zorgen afsluiters Wonderwall en Champagne Supernova voor de voorspelbare euforische sfeer. Missie toch nog geslaagd!

Na een zegetocht op Pukkelpop met zijn formatie Stikstof speelt Zwangere Guy vandaag een uitwedstrijd op Lowlands. Drie jaar geleden speelde hij in zoals hij het zelf noemt een of andere koeienschuur (de Xray). Hoe anders is het nu. De Lima staat ramvol voor de rapper uit Brussel. Hij weet gevoelige snaar goed te raken met zijn raps over persoonlijke problemen en opgroeien in Brussel. Regelmatig neemt hij uitgebreid de tijd het publiek te vertellen over zijn motivaties. Maar Zwangere Guy is ook gekomen om te knallen. Als zijn shirt uit gaat, worden de beats en raps aggresiever. Zo zien we Zwangere Guy het liefst.

Thuiskomen op Lowlands, dat doe je pas echt als Eefje de Visser op de planken staat. Laten we eerlijk zijn, dit is de beste muziek van Nederlandse bodem op dit moment. Ze won niet voor niets de 3voor12 album van het jaar, en zet dit jaar al een legendarische tour op haar naam. Ze sluit de tour van haar show af op de plek waar zij zelf ook al jaren naar uitkijkt om weer te kunnen spelen, en de dankbaarheid is wederzijds. Geen minuut wordt verspild en we mogen genieten van een ramvolle set met alle favorieten. Onder regie van Eefje is deze show tot in de puntjes uitgedacht, van een indrukwekkend lichtspel tot het legioen danseressen die in perfecte symbiose met haar meebeweegt. Ongeveer, Zwarte Zon, Scheef – is er iets in de discografie van Eefje wat nu geen hit is? Een hoogtepunt benoemen in deze set is niet te doen, elk nummer is een verrijking. Als je halverwege de set De Parade en Tegenlicht hebt meegepakt, kun je al in je handen knijpen. Speciale shout-out naar opnieuw (achtergrond)zangeressen die extra in de spotlight moeten. In de laatste minuten van de set, ook volledig volgens planning, kan ook Eefje de teugels laten vieren, en barst het feest los in een overvolle Heineken.

Zo ronden we de vrijdag van Lowlands af met Nederlands beste op de planken; het is alweer dertien jaar geleden dat The Opposites voor het laatst in de Alpha op Lowlands stonden. Dat verkondigde Willie tegen het einde van een show aan die in die dertien jaar misschien nauwelijks veranderd is. Maar als het goed zit, hoef je er niet te veel aan te sleutelen. Waarom zou je ook, als je nummers als Fok Jou, Geen Klasse/Geen Style, Dom, Lomp & Famous & Me Nikes in het arsenaal hebt zitten. En dan een paar duizend man om je heen hebt staan. Licht uit, klaar om te gaan. En omdat de heren ondertussen een carrière hebben die richting de (Begin-) twintig loopt, weten Willem en Twan precies hoe het spelletje werkt. Je nodigt onder andere Dio, Sef en Willie Wartaal uit, leent hier en daar een nummer The Prodigy, en laat het publiek (waar je ook nog even een tijdje overheen wandelt) het meeste werk doen. Ik stond zelf pak ‘m beet tweehonderd meter van het podium af, en hoewel The Opposites op tien meter afstand een pracht van een feestje is; van een afstandje zien hoe (en dit mag je vrij letterlijk nemen) ze het complete Alpha terrein los laten gaan, was een simpelweg fantastische ervaring. Dit is hoe je de vrijdag op de eerste Lowlands sinds twee jaar afsluit.

Go_A geeft het startsein om de nacht in te gaan. De Oekrainse band past vlekkeloos in de veelzijdige Lima, en bezoekers weten dankzij het songfestival wat er komt; een schelle stem luid een steeds snellere beat aan, tot iedereen helemaal los kan met de bamboetakken in de lucht.

Hang Youth heeft op Lowlands een primeur. Nog nooit stond er een band zo laat op het programma. Een wijziging in de vergunning geeft Lowlands de mogelijk de Nederlandse punkhoop in bange dagen van 00:00 tot 01:00 uur in de Heineken neer te zetten. Hang Youth maakt hier dankbaar gebruik van en propt 40 korte nummers op hun setlist om te laten horen waar ze allemaal boos over zijn. Het is opvallend hoeveel mensen de ultrakorte punkanthems al meezingen. Echt goed te verstaan is frontman Abel niet, maar de boodschap (met ook veel zelfspot) komt duidelijk wel over. Saai is een optreden van Hang Youth sowieso al niet, maar met Froukje, S10 en Gotu Jim als gastartiesten vliegt het uur voorbij. Prima einde van een geslaagde dag Lowlands.

De eerste dag van Lowlands is er eentje van glitterogen, kleurrijke vintage blousjes, zwetende voorhoofden, spontane regenbuien, meer vrouwenacts dan ooit in de line-up, de kracht van ingetogen acts, en een hele hoop liefde.