VERSLAG: Rock Werchter 2023 - Vrijdag

Rock Werchter 2023 - Vrijdag

Dag twee van Rock Werchter 2023 begint met Spoon in The Barn. De mannen op leeftijd werken zich in het zweet en toch klinkt het vrij keurig met een vleugje nostalgie. De toetsenist/gitarist viert zijn eigen feestje en dat maakt het erg vermakelijk om naar te kijken. Ze zijn zo op elkaar ingespeeld na vele jaren en toch vinden ze er nog volop plezier in. Precies het energieshot dat we nodig hebben naast een lekkere bak koffie.

Viagra boys zijn ook niet meer de jongsten en bovendien een zeer vermakelijk stel. Het soort waarvan je meteen weet dat je er prima een heleboel pintjes mee kunt drinken aan de toog. Ok, het is niet heel goed muzikaal, maar het loopt over van de energie. Qua uiterlijk vertoon steekt zanger Sebastian Murphy Zwangere Guy naar de troon, maar dan inclusief manboobs. Zweedse punk met saxofoonsolo's. Nu zijn we echt wakker!

Gelukkig maar, want Bear's Den speelt in een overvolle Barn hun nostalgische songs en daarbij kun je beter niet vermoeid zijn. Geen poespas en simpelweg je oeuvre goed live vertolken, maar energie krijg je er niet van. Sterk, kwetsbaar en bloedstollend mooi. “I think since it was the third time of us playing here it would get easier, but it’s terrifying”. Nou, we bijten niet hoor.

The Black Keys geven vervolgens precies de lo-fi ongepolijste bluesrock die je nodig hebt. Was dit geen duo? Ze zijn vandaag met z'n zessen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het de laatste keer dat ik ze zag meer 'power' vond hebben met zijn tweeën dan nu. Opvallend is ook dat er weinig nieuws is te bespeuren tussen het materiaal. Natuurlijk scoren de oude hits als Lonely Boy en Howlin For You nog steeds bij het invallen van de avond.

De Barn wordt ondanks de volle bezetting van 22000 mensen heel klein en intiem als Ben Howard begint te spelen. Ben is op sfeervolle achtergrondbeelden na wars van show en brengt met een band vol ‘normale mensen’ gewoon zijn mooie liedjes. Het klinkt als een boswandeling in de schemering met eigenlijk als dissonant The Fear, omdat het je even uit de roes haalt. Uit enthousiasme, waar je overigens niets van merkt, besluit hij de backing track te stoppen en iets te doen wat hij naar eigen zeggen nooit doet: publieksparticipatie. Wat onwennig laat hij mensen meezingen met Spirit. Het hoogtepunt van de show, maar echt ruimte voor meezingen geeft hij maar mondjesmaat vrij.

Fever Ray bouwt een angstaanjagend en onconventioneel feestje in Klub C. Loodzware bassen dreunen door de tent en laten je snakken naar adem. Een horrorshow op het podium, rondom een flikkerende straatlantaarn. Naarmate de show vordert neemt de dansbaarheid toe. Karin Dreijer heeft twee achtergrondzangeressen volledig geïntegreerd in de show met karakters die goed overkomen en lekker sterk worden aangezet. Een welkome afwisseling.

Liam Gallagher is precies wat we al vaker gezien hebben, de oasis hits met solo ambities gecombineerd. Leuk voor Oasis fans en ook voor Gallagher fans als die bestaan. Dus wij proberen bij Editors binnen te komen in The Barn. Daar gaat het echter helemaal mis. De toestroom van bezoekers is veel te groot voor de te kleine ingangen. In het gedrang sneuvelen ruiten en raken mensen verdrukt. Dit kon je aan zien komen met zo’n grote tent en slechts één ingang. Het leverde de organisatie veel commentaar op, die zich verweert met de grootte van de acts en de steeds toenemende capaciteit van de Barn tent, die inderdaad indrukwekkend is en zelfs wc's heeft! Nu nog een bar en we kunnen er ook gebruik van gaan maken. Is het een idee om nog een buitenpodium neer te zetten? Helaas geen Editors voor ons, maar we horen achteraf dat het goed was.

Wij kiezen voor Sons op de slope. De band heeft een vrolijk fanatieke schare fans voor zich en het is vanaf het eerste moment een rockend feestje. Roeien, circle pits, crowdsurfen, dat werk. Uitbundig gezellig en ook muzikaal zeer goed te pruimen. De nieuwe Slope is een groot succes en eigenlijk een vierde volwaardig podium geworden. Daarmee maken ze het de headliners van vandaag extra moeilijk, want die energie is haast niet te kopiëren naar de grote weide.

Deja vu! De Red Hot Chili Peppers staan weer op Werchter net als vorig jaar en heel vaak daarvoor. Mij valt op dat er meer plezier vanaf straalt dan in mijn herinnering van de Werchter zondag in 2022. Er wordt gejamd en Anthony Kiedis is goed bij stem, al ontbreekt het hem soms aan voldoende adem om een toon aan te houden. Dat is alvast een stuk beter dan vorig jaar en ook die jams zijn een stuk strakker en vlotter, al zullen velen op een hogere hit-dichtheid hebben gehoopt. Ik begin wel te lijden aan een beetje RHCP moeheid. Nu is het wel weer even mooi geweest.