VERSLAG: Iceland Airwaves Festival 2010

Iceland Airwaves begint rustig in Reykjavik

De handschoenen, truien en mutsen zijn ingepakt, want de twaalfde editie van Iceland Airwaves Festival wordt gehouden. Nationale en internationale artiesten vinden hun weg naar hoofdstad Reykjavik, waar de bezoekers gemakkelijk kunnen kiezen voor bekende acts, maar de organisatie heeft ook veel binnenlandse parels geboekt – die vooraf extra werden gepromoot met free on-line samplers. Na een kleine officiële woensdagavond en een onofficiële dinsdagavond, begint op donderdag eigenlijk pas echt het festival te leven, alle podia zijn in gebruik en volgeboekt. Maar de echte klappers zijn vandaag nog niet in het programma te vinden.

Het festival is opgedeeld in veel verschillende locaties, maar de grote publiekstrekker is vanavond het Reykjavik Art Museum geprogrammeerd rond middernacht. De grote rijen voor de ingang (de worden geregeld door een medewerker, want vol is gewoonweg vol) doen denken dat er grote acts staan geprogrammeerd, maar niets is minder waar. In het grote gebouw, waar tevens een interessante expositie gaande is, is het vooral zien en gezien worden door de hippe Scandinavische jongeren. Dit terwijl acts als Efterklang en Moderat op de achtergrond het podium betreden. Het Duitse project is de hype van 2009, toen ze mochten optreden op Roskilde, Lowlands, Pukkelpop, Melt! Festival, 5 Days Off en ga zo maar even door, maar ze weten ook vanavond voor een dansende massa te zorgen.

IJsland staat bekend om veel muzikale grootheden, maar er zijn (uiteraard) ook genoeg bands die buiten de grenzen geen bekendheid kennen. En soms is dat meer dan logisch. In Nederland hebben we een simpele rockband als Rigby, die best aardig klinkt, maar waarvan je nooit een plaat zou kopen, zo hebben ze in IJsland de mannen van Deep Jimi And The Zep Creams. Het is leuke muziek voor op de achtergrond in het kleine caffe, maar niemand staat echt te luisteren naar de toegankelijke rockmuziek. En dat het niet alleen electro- noch rockmuziek wat we krijgen voorgeschoteld op het festival, blijkt door het groots aangekondigde Dominique Young Unique. Het is een Amerikaanse rapster die staat voor goede en een grote toekomst.

De bewoners van IJsland spreken een vreemde taal, die niet veel bezoekers zullen begrijpen, waardoor er veel wordt gesproken en geschreven in het Engels. Dat het niet altijd zonder spelfout gaat is heerlijk aandoenlijk en zo is ook de uitspraak. Het nummer ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen wordt door onze Lisa Lois nog prachtig gezongen, maar een mannelijke singer-songwriter weet de kaskraker er iets minder makkelijk uit te persen. Ook het ‘do you have a cigarette’ van de bevolking is lekker aandoenlijk, maar toch jammer dat ik ze altijd moet teleurstellen.