VERSLAG: Iceland Airwaves Festival 2010

Lange rijen en uitloop bij climax Iceland Airwaves

Het Iceland Airwaves Festival is compleet uitverkocht, maar dat staat gelukkig niet voor geduw en overvolle concertzalen. De in- en uitgangen worden namelijk goed geregeld, waardoor er slechts mensen de concertzalen mogen betreden wanneer anderen de zaal verlaat. Maar ook wanneer je wilt gaan roken, kun je achterin gaan aansluiten. De bezoekers van het Reykjavik Art Museum staan al uren in de rij voor Bombay Bicycle Club en Robyn, waardoor ze na uren wachten geheel verregend zijn en misschien naar binnen kunnen treden. De bezoekers die minder geconcentreerd zijn op headliners, hebben gelukkig genoeg ander vermaak.

Het soloproject van Rival Consoles wordt omschreven als ‘cinematic dance music for the more discerning floors’ en vandaag weet het helaas weinig mensen te trekken. Ryan Lee West heeft gelukkig geen last van de karige opkomst, want hij zit met zijn neus in de apparatuur. De laptop wordt afgewisseld met een elektrische gitaar en een uitbundig optreden is het resultaat. De 24-jarige beweegt spastisch op het podium en een flinke spierpijn zal hij morgenochtend ongetwijfeld voelen. De Engelsman komt niet regelmatig optreden buiten zijn thuisland, maar laten we hopen dat vandaag hem niet heeft gedemotiveerd.

De mannen van Neon Indian hebben totaal geen haast. De Amerikanen hebben een groot wit doek gespannen voor projectie en staan rustig de instrumenten te controleren, terwijl het publiek massaal is toegestroomd. Een dertig minuten later dan afgesproken begint het project van Alan Palomo, ook bekend van zijn band GhostHustler en onder de artiestennaam Vega. De groep stond onlangs nog op Incubate en ook in IJsland hebben ze veel aanhang, waaronder ze zelfs Chazwick Bundick (Toro Y Moi) kunnen rekenen, die aan de zijkant staat te genieten.

Hoewel staat aangegeven dat The Joy Formidable moet beginnen in de concertzaal, komt The Antlers een uur later dan afgesproken op het podium. De indie-rockband zegt een nieuwe plaat te gaan maken, maar vandaag vooral oude nummers te gaan spelen. Een goed momenteel om gelijk het oudere “Hospice” en de merchandise te promoten, die achterin worden verkocht. De Amerikanen hebben een rommelig optreden en zijn gewoonweg niet lekker aan het spelen. Het blijkt dat frontman Peter Silberman nogal ongeconcentreerd en snel afgeleid is, waardoor een nummer zelfs halverwege even wordt herstart.

De festivaldag met de bekende headliners is door de grote druktes helaas anders gelopen dan veel hadden gepland. Maar gelukkig heeft Iceland Airwaves genoeg locaties en upcomming talent om alsnog met een leuk aandenken te kunnen eindigen. Het festival is niet alleen aantrekkelijk voor de muziek, maar ook om de mooie gebouwen en omgeving.