Het album opent met ‘Worried Times’, het opgetogen liedje kent eigenlijk weinig zorgen en is een pakkend begin. Daarna wordt de plaat vervolgd met ‘Good Times’ en dat dekt de lading een stuk beter, want de ingezette vrolijke toon laat de groep niet meer los. Getuige dit ruige rock nummer houden ze wel van een wild feestje, iets dat vaker terug te horen is, bijvoorbeeld in ‘Trees’. In 'Uso' laat de band zich van zijn rustigere kant zien en brengt met dit soort liedjes genoeg variatie aan.
Er wordt ook fraai afgewisseld binnen een liedje, tussen rustigere passages en explosieve refreinen, wat de dynamiek ten goede komt. Zo klinken in ‘Radio’ een staccato gitaar en zang, waarna ruig “stay away from my radio” gezongen wordt. Alles wordt steeds met een zekere nonchalance en ontspannenheid gebracht en door de manier waarop de gruizige gitaren de pakkende nummers ondersteunen, doet het denken aan een kruising tussen Weezer en Pavement. De nummers hebben namelijk ook iets schurends zoals te horen is in ‘Sense’.
De ongedwongenheid waarmee Francobollo te werk gaat op hun eerste plaat is verfrissend. Het plezier waarmee de nummers ingespeeld zijn, samen met het vrolijke karakter, werken erg aanstekelijk en brengen inderdaad de zomer en de “good times” weer terug. Deze plaat staat vol pakkende liedjes, en refreintjes om mee te zingen. Laat die “indian summer” nu maar komen.
Sivu - Sweet Sweet Silence Sivu klinkt als een singer-songwriter die zich ergens ophoudt in de bergen...
Phonophani - Animal Imagination Phonophani is één van de pseudoniemen van Espen Sommer Eide. Onder...