RECENSIE: Fink - Bloom Innocent

Fink
2020-01-07 Fink is niet alleen de artiestennaam van Fin Greenal, maar ook van zijn band, die naast hemzelf uit Guy Whittaker (bas) en Tim Thornton (drums) bestaat. Greenal heeft zijn muzikale sporen verdient als DJ in de periode 1997 tot 2003, voordat hij zich richtte op het componeren van nummers. Dat doet hij niet onverdienstelijk: zo schreef hij samen met onder andere Amy Winehouse en John Legend. Inmiddels brengt hij nu zijn eigen zevende album uit met de titel Bloom Innocent. Zoals hij het in een interview verwoordde: “It’s a spacious, capacious, eight-track wonder glowing with delicate piano, ear-tingling guitar and soulful, woody vocals.”

Daar is niets van gelogen: Fink neemt de tijd om ons in acht nummers te onthaasten met prachtige klanken, waarbij de bewuste stiltes deel uitmaken van de composities. Producer Flood (bekend van zijn werk met U2 en Nine Inch Nails) zorgt ervoor dat er voldoende te beleven valt voor de luisteraar, zonder dat de aandacht voor de muziek verslapt. De subtiele achtergrond soundscapes, beats en elektronische instrumentatie zijn van zijn hand. Het zorgt ervoor dat je luistert naar wat Fink wilt zeggen. “I don’t want to live my life with my feet on the ground, doing what is the right thing to do.” , zingt hij op title track en opener ‘Bloom Innocent’.

Het tweede nummer ‘We Watch The Stars’, met gastmuzikant en multi-instrumentalist Tomer Moked in de hoofdrol, is van een heel andere aanpak. Op dit nummer hoor je voor het eerst dat het niet altijd om de teksten te doen is, maar juist om de uitgesponnen muziek. Fink wil spanning creëren, waardoor de luisteraar als het ware gehypnotiseerd wordt en even kan ontsnappen uit de hectiek van alledag. Dat probeerde hij ook tijdens zijn laatste concert in Nederland in de AFAS Live, waar zelfs in de arena zitplaatsen waren neergezet om optimaal te kunnen luisteren naar zijn muziek.

De overige nummers volgen een dergelijk patroon. Het gitaarwerk op ‘Once You Get A Taste’ en ‘Out Loud’, hoe verschillend die ook mogen zijn, zorgen voor een solide basis om de nummers uit te bouwen, zonder een duidelijke climax. Het blijft bij subtiliteiten, gedragen door de stem van Greenal, met veelal een tweestemmige achtergrondzang en minimalistische geluiden van Flood. Afsluiter ‘My Love’s Already There’, met een prominente aanwezige piano, maakt dat je naar elke regel luistert. Dan hoor je hoe goed hij is als liedjesschrijver. “Baby don’t you cry too much/ Save a few for when you are in my arms/I’ll get there as soon as I physically can/baby, don’t you lose your grip/my love’s already there” .

Bloom Innocent blijkt een goed gekozen titel: het album bestaat uit acht nummers, die in beginsel onschuldig lijken, maar wanneer eenmaal tot bloei gekomen niet alleen sterk en eigenzinnig zijn, maar ook een individueel karakter bezitten. De tijd die Fink genoot als producer en DJ lijkt hij niet alleen ver achter zich te laten. Hij lijkt zich hier te ontpoppen als een singer-songwriter met een geheel eigen stijl. Prachtig album om op te zetten na een lange, vervelende dag.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Fink Label:Pias
Cover FEET - What`s Inside Is More Than Just Ham

FEET - What`s Inside Is More Than Just Ham “A lot of bands take themselves way too seriously” , stelt George Haverson,...

Cover Half Moon Run - A Blemish In The Great Light

Half Moon Run - A Blemish In The Great Light Half Moon Run kan gerekend worden tot een van de grootste alternatieve...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT