Muzikaal blijft ze ook weer ergens op het snijvlak van dreampop, singer-songwriter en alternatieve indiepop acteren. Het levert dertien fraaie miniatuurtjes op die tekstueel weer enigszins de duistere kant van Von Schleichers, op jaren ’50 films geïnspireerde, hersenspinsels opzoeken.
Ergens doet de muziek van Von Schleicher ook wel wat denken aan Bat For Lashes, vooral hoorbaar in uptempo liedjes als ‘Wheel’, dat voor Von Schleicher begrippen uitzonderlijk vrolijk is, maar ook het wat somberder ‘Caged Sleep’ met mooie vintage keyboards. Ook de Kate Bush en Tori Amos referenties zijn nog wel ergens aanwezig (‘Loud’, ‘Brutality’ en vooral ‘Hammer’) , maar voornamelijk onder de oppervlakte. De ingehouden opener ‘You Remind Me’ had daarnaast ook zomaar van de laatste plaat van Chelsea Wolfe kunnen komen. Dit is typisch een song, waarvan je verwacht dat er elk moment een enorme uitbarsting zit aan te komen, maar tot meer als wat invallende drums en een paar mooie gitaarloopjes komt het niet. Desondanks een heel mooie en krachtige opener.
Schuren doet Consummation dus niet heel erg, al blijft die donkere onderlaag er altijd in zitten en horen we, diep weggestopt in de mix, toch ook regelmatig weerbarstige gitaarriffs in tracks als ‘Messenger’, ‘Loud’, ‘Power’ en het uptempo, enigszins shoegaze-achtige, ‘Can You Help?’
Katie Von Schleicher is er in geslaagd om weer een stap voorwaarts te maken en een prima plaat af te leveren die liefhebbers van alternatieve indiepop zeker zal aanspreken. Omdat het geluid weer wat beter is en alle ruimte gegeven wordt aan de fraaie stem van Katie Von Schleicher kunnen we volledig genieten van dit album. Daarnaast zijn ook de composities over het algemeen iets toegankelijker, zodat ook de wat meer mainstream popliefhebber wel iets met Consummation moet kunnen.
Sarah Walk - Another MeAltijd willen weten hoe het is om als een vrouw door het leven te gaan? Dan...
No Joy - Motherhood No Joy is een Canadese band die zich op het snijvlak van shoegaze en...