RECENSIE: Claud - Super Monster

Claud
2021-05-11 Het is een eer als jouw debuut het eerste is wat het nieuwe platenlabel Saddest Records uitbrengt. Zeker als de eigenaar Phoebe Bridgers is, die met Punisher een van de beste platen van vorig jaar op haar naam heeft staan. Dat zij een oor voor talent heeft bewijst ze door de non-binaire Claud Mintz een podium te geven. Het feit dat we hierdoor ook kennismaken met hun tijdsgenoten mag als bonus worden gezien.

Bij de eerste beluistering denk je dat Super Monster het zoveelste album is met depressieve tienerliefdesliedjes die eerder opgenomen zijn in de slaapkamer van het ouderlijk huis. Los van het feit dat dit ook zo is, maakt de bewerking van deze intieme liedjes in de prestigieuze Electric Lady Studio’s net het verschil. Claud maakt dankbaar gebruik van geluidstechnieken, zoals de stemvervormer op het einde van ‘Guard Down’, waardoor de indruk wordt gewekt alsof er een mannelijke gast meezingt. Ook het einde van ‘In Or In-between’ is leuk gevonden, waarbij het klinkt alsof de demoversie er aan vastgeplakt zit.

Uiteraard speelt hun seksualiteit een grote rol op het album. ‘Cuff Your Jeans’, dat refereert naar het aangeven van iemands biseksualiteit in de LGBTQ+ gemeenschap, en de pop-punk van ‘That’s Mr Bitch To You’ laten dat prominent horen. Hier geeft zij af op de alfamannen die hen keer op keer beledigden. “Honestly, I’m glad you had the balls to get up in my face just like a dog/ Bet you didn’t know I won’t let a straight man throw me off.” Dat zij slecht om kunnen gaan met afwijzingen komt meerdere malen naar voren, maar nergens zo rauw als op ‘Pepsi’(“I hate that you told me to masturbate instead of coming over”).

De dreampop van Claud blijft tot het einde toe boeien. Het album begint wat somber met gevoelige nummers als ‘Overnight’ ‘Gold’ en ‘Soft Spot”, maar groeit in waarde door gastbijdragen zoals die van Nick Hakim (‘Ana’). Hun vriendencollectief Shelly (Clairo, Josh Mehling en Noa Frances Getzug) sluit het geheel in stijl af met ‘Falling With The Rain’. Uit de vijftig origineel geschreven nummers heeft Claud er dertien geselecteerd die uitstekend bij elkaar passen. Dat de titel komt van een schets van Daniel Johnston en dat zij blauw en groen haar hebben draagt alleen maar bij tot de ontstane hype. Saddest Factory (een verbastering van ‘Satisfactory’, een veelgebruikte term in de Amerikaanse muziekindustrie) mag trots zijn op hun eerste uitgave.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Claud Label:Dead Oceans
Cover Major Murphy - Access

Major Murphy - AccessHet kan niet gemakkelijk zijn om onzekerheden over het vaderschap in teksten...

Cover Bell Orchestre - House Music

Bell Orchestre - House Music Hang een royaal huis in het rustieke Vermont vol met opnameapparatuur. Sluit...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT