II is een album dat mooi de tegenstrijdigheden van de lockdown naar muziek vertaalt. Het leven gaat qua snelheid een stapje terug. In de akoestische begeleiding hoor je een berusting, een gevoel van nostalgie, maar ook een terugkeer naar authenticiteit. Onder andere doordat het Limburgse accent en de teksten sterker naar voren komen. In een prachtig liedje als ‘Niks In De Gate’ verrast Poels met toegankelijke overpeinzingen. ‘Luchtpostpapeer’ is wat meer een traditioneel Rowwen Hèze nummer waarin met een klein akoestisch ritme er gelijk een behoefte tot inhaken ontstaat. Inclusief een sublieme, kleine solo op gitaar.
Rowwen Hèze is een band die natuurlijk ook geworteld is in de Americana en de blues. De band staat vooral bekend vanwege haar link met Los Lobos, maar op II laat Jack Poels horen dat die inspiratie veel verder gaat. Met de minimale begeleiding en haast mijmerende manier van zingen sluit hij nu aan bij mannen als Townes van Zandt, David Corley en Malcolm Holcombe. Het is knap hoe de rijke klanken van Rowwen Hèze ook terug komen op II. Wie goed luistert hoort zeker een stukje tex-mex, een flamenco gitaar of zachte gospelklanken. Dat maakt van II een steengoede plaat die past bij de lockdown, maar net zo goed uitnodigt om de deuren weer open te zetten voor een rijkere zomer en najaar.
Etan Huijs - The Monochrome VeilHet is mei en de herfst/winter lijken maar geen afscheid te willen nemen. Het...
Popa Chubby - Tinfoil Hat Hij is onlangs zestig jaar geworden, maar Ted Horowitz, beter bekend als...