Uit hoffelijkheid laat Kaïat het album openen door Cohen met een basintro op het toepasselijk gekozen ‘Avishai’. Maar al snel wordt duidelijk dat, hoe belangrijk hij ook is voor het verwezenlijken van dit album, de muzikale richting wordt gedirigeerd door Kaïat. Niet alleen heeft hij alle nummers geschreven (op één na: ‘Beer Bassadeh’ is geschreven door Emanuel Zamir, een Hebreeuwse volksdichter), zijn pianospel domineert. Kaïat is geen virtuoos, maar weet wel heel goed twee stijlen te combineren. Aan de ene kant kan hij melodieus klinken zoals op bijna klassieke ‘Point of Light’; aan de andere kant ritmisch, zoals op het staccato gespeelde ‘Naa Donke’.
Aan ritme sowieso geen gebrek. Met drummer Noam David en percussionist Ilan Katchka, die eerder speelden met Cohen en de sessiemuzikant Gilad Abro op contrabas, weten zij de wereld van Kaïat perfect in te schatten. Vooral op ‘Flamencato’ en ‘Souvenirs’ weten zij de sfeer op te roepen van zowel Afrika als Cuba, waarbij zij zich niet van de wijs laten brengen door de componist. Die laat hier zowel zijn ritmische als melodieuze kant horen. Het absolute hoogtepunt is ‘Find Back’ waar de klassieke kant van Kaïat de aandacht opeist. Zijn emotionele spel wordt weliswaar onderbroken door verschillende improvisaties, maar doordat alle muzikanten van topklasse zijn, blijft het opgeroepen gevoel hangen.
Kaïat wil met dit album een multiculturele boodschap verkondigen, opgebouwd uit - en beïnvloedt door - zijn opgedane ervaringen in Europa, Noord- en West-Afrika, het Midden Oosten en de Verenigde Staten. Met de hulp van Avishai Cohen en zijn bandleden slaagt hij hier niet alleen in, hij zet een nieuwe standaard. Dit album bewijst dat al dat reizen loont.
Wasis Diop - De La Glace Dans La GazelleDe Senegalese zanger Wasis Diop heeft al een uitgebreide discografie. Hij...
Wu Wei and Klaas Hekman - Oostum Wind Als bandleider en bassaxofonist Klaas Hekman in 2013 een concertinaspeler...