RECENSIE: Kaina - It Was A Home

Kaina
2022-09-27 Dat we na Next To The Sun, haar debuut van twee jaar geleden, meer zouden gaan horen van Kaina was al snel duidelijk. De Amerikaanse zangeres met Latijns-Amerikaanse roots wist het gehele album de aandacht vast te houden en dat was niet alleen vanwege haar warme, ietwat zwoele stemgeluid. Achter die lieflijk klinkende stem bleek een verhaal te zitten waar veel mensen nog altijd onder gebukt gaan. Speelde op dat moment een ongekend triest hoogtepunt af in de verdeeldheid van Amerika, probeerde de jonge zangeres haar kant van het verhaal duidelijk te maken. Over de achtergrond, acceptatie- en aanpassingsproblemen van haar familie in ‘het beloofde land’, de moeizame strijd om als volwaardig mens deel te kunnen nemen aan de maatschappij, maar ook over de trots, het doorzettingsvermogen en de verwoede pogingen om positief te blijven en haar blik op de toekomst te kunnen blijven richten.

Met de opvolger It Was A Home die dit jaar is uitgekomen gaat Kaina verder met waar ze toen gebleven is. Er is weliswaar een beetje hoop want ‘Anybody Can Be In Love’, aldus de zangeres in de rustig opgebouwde opener. Toen begon haar verhaal met ‘House’, twee jaar later vervolgt zij met ‘It Was A Home’. De problemen zijn zoals verwacht, zelfs met de komst van een nieuwe president, nog lang niet opgelost en nog steeds worstelt de zangeres met identiteitsproblemen, maar ze is natuurlijk wel weer een paar jaar ouder geworden. Klonk ze toen nog als een meisje die standvastig vasthield aan de droom dat de liefde uiteindelijk toch wel zal overwinnen, op ‘It Was A Home’ klinkt een volwassen vrouw die het allemaal wat beter lijkt te kunnen plaatsen. De somberheid is gebleven maar dat neemt niet weg dat de neo-soul, pop, R&B en Latin jazz allemaal bijzonder prettig bij haar stem passen. Met veel gevoel voor drama en melancholie weet de zangeres de juiste toon aan te slaan en zodoende de bijbehorende sfeer te creëren.

Het zijn eigenlijk doodgewone alledaagse dingen die plotseling heel bijzonder worden. Prachtig voorbeeld is ‘Casita’ over het gemis van belangrijke mensen om haar heen, zoals zij vroeger haar moeder bij zich had in huis waar tot laat in de avond werd gegeten, gedronken en gelachen met vrienden en familie. Niet toevallig zijn haar moeder, tante en een goede vriend te horen in de achtergrondvocalen van dit gevoelige maar mierzoete liedje. In het van Stevie Wonder geleende ‘Come Back As A Flower’ kruipt ze vier minuten lang in de rol van Syreeta Wright die beginjaren zeventig voor enige tijd zijn partner was. Het doet haar ook denken aan de tijd waarin thuis regelmatig een plaat werd gedraaid van Stevie of andere helden uit de Motown-stal. Was deze legendarische muzikant vooruitstrevend als het ging om de technische mogelijkheden, hij maakte als een van de eersten gebruik van de digitale sampling synthesizer, horen we in Kaina's ‘Sweetness’ en ook in ‘Ultraviolet’ een verschrikkelijk slecht drumgeluid dat zeer vermoedelijk afkomstig is uit een van de goedkopere drumscomputers en daarmee het gehele nummer verpest. Het zal wel te maken hebben gehad met de manier van opnemen gedurende de lockdown, maar het is toch een behoorlijke smet op dit album dat toch met heel veel passie tot stand is gekomen.

Kaina is een uitstekende zangeres maar het album bevat ondanks de goede bedoelingen nog behoorlijk wat verbeterpunten qua geluid en productie waar aan gewerkt moet worden.
Recensent:Jeroen Bakker Artiest:Kaina Label:City Slang
Cover My Idea - Cry Mfer

My Idea - Cry Mfer My Idea zijn de New Yorkers Lily Konigsberg (Polberta) en Nate Amos (Water...

Barrie

Barrie - Barbara Barrie komt uit Brooklyn New York en Barbara is haar tweede volwaardige...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT