RECENSIE: Garbage - Absolute Garbage

Garbage - Absolute Garbage
2007-08-26 Gezien de interne strubbelingen van de afgelopen jaren, is het vooralsnog niet geheel duidelijk of er ooit nog een nieuw album van de alternatieve pop band Garbage gaat verschijnen. Maar of het chronologische best of album Absolute Garbage nu een definitieve afsluiting of een tussendoortje is, een echte must-have is het hoe dan ook niet. De creatieve armoede, waar de band direct na het uitstekende debuutalbum steeds meer mee te maken kreeg, overheerst daarvoor tijdens de tweede helft van dit overzicht eenvoudigweg te veel.

De eerste helft van Absolute Garbage is nochtans erg sterk. ‘Vow’, ‘Queer’, ‘Only Happy When It Rains’, ‘Stupid Girl’ en ‘Milk’ van debuutplaat Garbage (1995) en het prachtige ‘#1 Crush’ van de Romeo + Juliet Soundtrack (1996) hebben meer dan tien jaar na dato nog absoluut niks van hun coolness en urgentie verloren. En ook ‘Push-It’ en ‘I Think I’m Paranoid’ van Version 2.0 (1998) bekoren nog steeds. Maar vervolgens vervalt het album grotendeels in tweederangs songs (zoals ‘You Look So Fine’, ‘When I Grow Up’, ‘The World Is Not Enough’, ‘Shut Your Mouth’ en ‘Why Do You Love Me’) die zeker niet gruwelijk slecht zijn (hoewel het zoetsappige ‘It’s All Over But The Crying’ toch wel dicht in de buurt komt) en ook best lekker wegluisteren, maar niet zo beklijven als hun voorgangers. Enkel de bubblegum-pop van ‘Cherry Lips’ en het bezwerende ‘Bleed Like Me’ springen er nog in positieve zin uit. Opvallend is overigens de afwezigheid van het fijne en redelijk succesvolle ‘Androgony’.

‘Tell Me Where It Hurts’, de enige nieuwe song op deze verzamelaar (een laatste stuiptrekking of het bewijs dat het nog lang niet gedaan is met Garbage?), zal de hardcore fan, die alle reguliere songs natuurlijk al lang in huis heeft, tot aanschaf verplichten, maar echt overtuigen doet dat nummer niet. En hoewel grote namen als U.N.K.L.E., Massive Attack, Roger Sanchez, Felix Da Housecat en Crystal Method anders doen vermoeden, is ook het bijgevoegde schijfje met remixen geen schot in de roos. Enkel het door Garbage zelf herziene ‘Bad Boyfriend’ vraagt om meerdere luisterbeurten. Een overzicht van b-kantjes en rarities (met daarop bijvoorbeeld ‘Kick My Ass’, ‘Sleep’, ‘Butterfly Collector’, ‘Can’t Seem To Make You Mine’ en de Ramones cover ‘I Just Wanna Have Something To Do’) had een interessantere bonus opgeleverd.

Al met al zeker geen slecht overzicht, maar voor de echte fans voegt het erg weinig toe en diegene die altijd al iets van de band in huis heeft willen halen, schaft voor minder geld beter het essentiële debuutalbum (en Version 2.0) aan. Tenzij je natuurlijk gewoon alleen de bekende hits op een rijtje wilt hebben.
Recensent:Cyrille Bloemers Artiest:Garbage Label:Universal
Baroness - Red Album

Baroness - The Red Album Baroness maakt complexe stoner/symfo/post-metal met wisselende ritmes,...

Patrick Watson - Close to Paradise

Patrick Watson - Close to Paradise Close To Paradise van Patrick Watson is weer zo’n album waar wij...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT