RECENSIE: King Tuff - Smalltown Stardust

Tuff
2023-09-21 Van je huisgenoten moet je het hebben. Dat pakt in het geval van Kyle Thomas, oftewel King Tuff, goed uit. Na jaren van stoner metal gespeeld te hebben in de band van J Mascis (Dinosaur Jr.) stortte hij zich daarna op glamrock à la Ty Segall. Onder invloed van Meg Duffy (Hand Habits) en Sasami Ashworth (SASAMI) is hij nu een andere richting op gegaan. Gingen zij hem nog voor om respectievelijk Fun House [2021] en Squeeze [2022} in hun gedeelde woning op te nemen, nu is daar zijn Smalltown Stardust. Net als op de eerdergenoemde albums, zorgen zij alle drie dat het resultaat staat als een huis.

Het geheel heeft een jaren zeventig rocksfeer, waar Paul McCartney’s Wings overheerst. Dit is vooral goed te horen op ‘How I Love’. Het heeft alles te maken met een van de thema’s van dit album: Thomas blikt terug op zijn jeugdjaren in Brattleboro, Vermont. Getuige de vrolijke muziek moet hij een goede tijd hebben gehad. Hij weet herinneringen op te halen en deze sprekend te vertolken. De hunkering naar zijn tienerjaren is evident op ‘Always Find Me’ (“When I close my eyes I’m going home/Lonely sidewalks where I used to roam”). Al even eerder hoor je een achtjarige Thomas die zichzelf tot kalmte maant (‘A Meditation’), voordat hij op ‘Portrait Of God’ uitlegt hoe hij omgaat met geloof. In plaats van naar de kerk te gaan op zondag, vindt hij God als hij in de natuur is (“walking in the woods, wading in the river, breathing in the mountain air” ).

Uiteraard is er een een verloren gegane jeugdliefde; hij bezingt deze in ‘Rock River’ (“Those days are gone and we can’t rewind/ Cuz people grow and places change/ But my love for you will never fade away”). Toch is zijn liefde voor de natuur nog hechter en overal aanwezig. Hij opent niet voor niets met ‘Love Letters To Plants’ en weet met prachtige akoestische folk de stroompjes in zijn stad te beschrijven op ‘Pebbles In A Stream’. De combinatie van de natuur met deze nostalgische tour wordt pas gevonden op het slotnummer ‘The Wheel’: “I’ve been going through memories of you/Looking just like Mother Nature’s Child”.

King Tuff lijkt onder het juk der verwachtingen uit te willen komen door zichzelf met een ander te vergelijken. Verwijzingen naar The Village Green Preservation Society van the Kinks lijkt op zijn plaats, al zijn invloeden van Marc Bolan en Paul McCartney duidelijker hoorbaar. Het is mede dankzij de inbreng van huisgenoot Ashworth dat de strijkers en blazers op zijn plaats zijn. Hun samenzang op ‘Tell Me’ is het hoogtepunt van Smalltown Stardust dat geen slecht moment kent. Herkenbare muziek die velen zal aanspreken.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:King Tuff Label:Subpop
Cover Tuvaband - New Orders

Tuvaband - New OrdersWelkom in de dromerige wereld van Tuvaband , oftewel Tuva Hellum...

Cover Echo Beatty - Vision Glitch

Echo Beatty - Vision Glitch De Antwerpse Annelies van Dinter, de artiest achter Echo Beatty , houdt...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT