RECENSIE: Black Francis - Bluefinger

Blackfinger - Bluefrancis
2007-10-09 Hij begon als Charles Thompson IV, later werd het Black Francis, toen Frank Black om nu weer terug te keren naar Black Francis. Zijn carrière duurt nu al ruim twintig jaar en begon als zanger van de legendarische Amerikaanse punkband The Pixies. Na het uiteenvallen van deze band volgde snel een solo carrière. Niet alle albums die Black Francis heeft uitgebracht waren even succesvol maar met het onlangs verschenen Bluefinger weet hij de luisteraar weer te boeien.

Al voor uitkomen van Bluefinger was er al veel publiciteit rondom het album. Vooral in Nederland, omdat dit het land is waar de inspiratiebron voor dit album vandaan komt. Het is inmiddels al weer ruim zes jaar geleden dat Nederlandse grootste rock ’n roll held van het Hilton is gesprongen. Nu heeft hij een film over zijn leven en een grote rockheld die een conceptalbum met hem als thema opneemt. Maar niet alleen de persoon Herman Brood gaf Francis inspiratie, het waren voornamelijk zijn schilderijen. Een typisch geval van ‘De een zijn dood is de ander zijn Brood’ zou je denken, maar het gaat iets dieper.

Black Francis was, en is, een groot fan van het werk van Brood. Zowel van zijn schilderkunst als zijn muziek. De eerste single van het album, het als Beastie Boys aandoende ‘Threshold Apprehension’ is tevens de titel van een schilderij van Brood. Maar goed, de vraag waar het om draait is niet wie of wat de inspiratiebron was voor het album maar hoe het resultaat klinkt. Veel is er niet veranderd met voorgaande albums. Black Francis maakt nog steeds lekkere opzwepende rockmuziek. Hij rockt, beukt, klinkt rauw en kan nog steeds niet zuiver zingen. Maar er lijkt toch allemaal net iets meer structuur in te zitten. Meer afwisseling ook. De hardere nummers worden afgewisseld met minder hard werk. Met soms zelf een popdeuntje zoals ‘Test Pilot Blues’. Niet echt wat je verwacht van Francis maar het geeft wel goed de afwisseling van het album aan. In ‘Angels Come To Comfort You’ zwerft de geest van Brood in de tekst. In dit nummers verwijst hij meerdere malen naar de Nederlander. Luister bijvoorbeeld naar het engelengezang en de sirenes die te horen zijn aan het einde van het nummer. Uiteraard hoort er ook een cover van Brood op te staan, de keuze is gevallen op ‘You Can’t Break A Heart And Have It’. Een geslaagde versie.

Francis Black bewijst dat hij nog één van de hoofdrolspelers is in het rock ’n roll circuit. Je moet van zijn stem houden maar rocken doet hij zeker nog. Black Francis is een voorbeeld voor de jonge generatie punkrockers.
Recensent:Rene Kuijs Artiest:Black Francis Label:Cooking Vinyl Records
Emma Pollock - Watch the Fireworks

Emma Pollock - Watch the Fireworks Emma Pollock maakte eind jaren ’90/begin deze eeuw deel uit van de Schotse...

Gentleman – Another Intensity

Gentleman & The Far East Band - Another Intensity Soms zou je bijna denken dat er bij onze oosterburen een geheel ander klimaat...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT