Na drie albums op drie labels gingen de leden van Drugstore ieder hun eigen weg in 2002. Voor Monteiro brak een zware tijd aan van zeven ontegenzeggelijk sombere jaren. In de woorden van Isabel Monteiro: "Ik was erg depressief, suïcidaal op momenten. Ik werd dakloos, was helemaal brak. Mijn connecties waren gemaakt van zand. Ik weet zeker dat ik niet de enige kunstenaar ben die het gevoel heeft meegemaakt van 'Waar is iedereen gebleven?'." De zangeres overleefde, misschien in weerwil van zichzelf, op wijn en hoop. "Liefde voor het leven me in leven gehouden", zegt ze nu. Zeven jaar later volgde een korte hereniging, toen in september 2009 de originele band een optreden gaf in Dingwalls Londen. "Gewoon voor de lol". Dat optreden was uitverkocht.
Nu dus, na bijna tien jaar later, hebben we een vers gevulde ‘Apotheek met nieuwe cowboys’. Nieuwe bandleden die geworven zijn op open audities in de legendarische bar The Troubadour in Londen. Isabel Monteiro heeft een verhaal te vertellen.
In de tien tracks, die het album telt, komen de thema’s van de afgelopen jaren aan bod. Het gaat over passie en pijn; rock-bottoms en verlossing. De teksten zijn zwaarmoedig. Toch zijn de nummers meeslepend, moedig, en ontroerend. En misschien nog belangrijker, het is vermakelijk. De rokerige vocalen van Isabel passen prima bij de soms pikdonkere en lyrische onderwerpen. De combinatie van een melancholische gitaar, strijkarrangementen en minimalistische begeleiding van haar nieuwe band geeft kracht aan de songs.
Drugstore is terug aan het front. Het album voelt als een bevrijding. Of het allemaal genoeg is om de band een stevige plek binnen de alt.country te geven betwijfel ik. Maar het album verveelt nergens. Al missen de meeste nummers wel de sprankeling die nodig is om het geheel boven het gemiddelde te doen uitstijgen.
Houses - Clean LifeWanneer je een opleiding aan het conservatorium doet, ligt het voor de hand...
Scoundrels - Scoundrels De Engelse band Scoundrels was nog amper ontdekt of het label stuurde de...