.jpg)
Met het gelijknamige nummer ‘Katang’ zet de cd gelijk de toon. Het nummer opent op het eerste gezicht met een leuk Afrikaans elektronisch ritme. Terwijl het nummer zich verder ontrolt, wordt er echter afgewisseld met een schreeuwerig refrein, keiharde gitaarstukken en een gerapt gedeelte. Dit alles gaat gepaard met een steeds luider wordende stijl en het ontbreken van een enigszins begrijpbaar ritme.
Halverwege de plaat lijkt de groep met ‘Fandango Fresh’ voor het eerst een echt leuk melodietje te pakken te hebben. Het nummer combineert een Joods aandoend ritme met een lekker catchy refreintje. De combinatie met het meer standaard indierock gitaarloopje doet het hier ook goed. Helaas probeert Zun Zun Equi tegen het einde van het nummer wederom een explosief hoogtepunt te creëren. Opnieuw klinkt dit zelfbenoemde hoogtepunt niet anders dan een grote muur van geluid. Alle opvolgende nummers stranden vervolgens in dezelfde valkuil als plaat opener ‘Katang’.
De groep Zun Zun Egui probeert in een mix van hardrock, elektronica, Afrikaanse ritmes en latin-vibes het beste uit alle werelden samen te laten vloeien. Daar falen ze jammerlijk in. Katang klinkt als één grote muur van muzikaal geweld. Slechts hier en daar duiken er aangename stukjes op, die helaas structureel weer naar de vergetelheid geholpen worden door een veel te aanwezig geluid. Zun Zun Equi is zo bezig met het creëren van een vernieuwend geluid dat ze uit het oog verliezen dat muziek vooral plezierig moet zijn om naar te luisteren. Het gebrek aan lijn op Katang roept vooral het verlangen op om de cd weer uit te zetten en gewoon naar een ouderwets vertrouwd genre te luisteren. Dan krijg je in elk geval wel wat je verwacht.
Smith & Burrows - Funny Looking AngelsTom Smith kennen we natuurlijk allemaal als de zanger van Editors. Samen met...
.jpg)
King Jack - King Jack Na ruim anderhalf jaar in de studio is hij er eindelijk: het gelijknamige...