.jpg)
Invloeden uit dit muzikale verleden zijn duidelijk hoorbaar. In ‘My Jesus I Love Thee’ bijvoorbeeld, waarin een gospelkoor prachtige zangpartijen toevoegt. Weer eens wat anders dan zoveel overdubs van je eigen stem. Maar dat is niet het eerste wat opvalt. De combinatie van pop en klassiek blijkt uit de samenwerking met producer Tom Bakker. Hij schreef eerder uitgebreide strijkersarrangementen voor Marco Borsato en Glennis Grace, en deze zijn ook haast overweldigend aanwezig op Pearl’s debuut. Altijd als begeleiding, maar overduidelijk hun stempel drukkend op het geheel.
Wat verder opvalt is dat de plaat grotendeels uit covers bestaat. Niet de minste overigens. Opener is ‘Clocks’, inderdaad die van Coldplay, voorzien van een eigen sausje (en weer die strijkers). Een geslaagde cover. ‘Song Of The Ocean’ zou niet onderdoen als muziek onder de credits van zo’n bekende piratenfilm. Enkele andere bekende covers die passeren zijn ‘Hijo De La Luna’ (ook bekend van de cover door Belle Pérez), ‘I Believe I Can Fly’ en ‘Halo’ (Beyoncé). Sommige covers zijn wat geslaagder dan andere. De twee zelfgeschreven nummers die het album biedt zijn niet de meest bijzondere, maar het is een goed begin.
Pearl Jozefzoon’s stem is warm, loepzuiver en heeft een groot bereik. Ze houdt zich soms nog wat in, waardoor sommige uithalen waarschijnlijk niet per se op haar kopstem gezongen hoeven te worden. Misschien iets voor de volgende plaat. In ieder geval is de combinatie van haar stem en de klassiek-georiënteerde nummers een goede. Ook in het geval van popliedjes moet het goed gaan. Nu is het tijd voor wat meer origineel materiaal. Dan moet het Pearl Jozefzoon met een beetje geluk verder voor de wind gaan.
.jpg)
The Information - Sounds Of The BackwoodsDonkere wolken trekken zich samen boven een desolaat stadje. Een vrouw met...
.jpg)
Sven Hammond - Live At Tivoli De groep Sven Hammond Soul bracht reeds drie albums uit. Na het live album...