RECENSIE: Dayshell - Dayshell

Dayshell
2013-11-07 Shayley Bourget is voor fans van de band Of Mice And Men geen onbekende. Na drie jaar voor deze band gespeeld te hebben en de clean vocals voor zijn rekening genomen te hebben, zette hij er in 2012 een punt achter. Hij besefte dat er een grote verandering moest komen als hij ooit werkelijk gelukkig wilde zijn. In deze rustperiode belde oude vriend en drummer Raul Martinez hem op om eens te jammen, zonder dat er bepaald was wat ze zouden doen. Geen grenzen, geen regels, het plezier stond centraal. Shayley’s nieuwe band DayShell is daaruit voortgekomen en nu komen ze met een album op de proppen die dezelfde titel, DayShell, draagt. “I knew in my heart that this band was always going to happen. This was part of the plan I’ve had for my whole life”, aldus Shayley Bourget, die zichzelf weer helemaal gevonden heeft.

Vanaf het begin hoor je meteen dat ze dit met een open vizier benadert hebben, want de muziek van DayShell heeft voor ieder wat wils. Het heeft bij vlagen iets weg van 30 Seconds To Mars, in de vorm van bombastische emo-rock, maar andere momenten lijkt het op Periphery door zijn djent-invloeden. Ze weten spacey elementen goed te combineren met warme melodieën, maar dus ook zware ritmes. Opener ‘Not Coming In’ is daar een goed voorbeeld van, waarmee ze al die kwaliteiten meteen tentoonstellen. Het zijn met recht kwaliteiten te noemen, want het levert in deze mix een uitermate fris geluid op. Ze beginnen met een lekkere technische riff, versterkt door licht-polyritmisch drumwerk, voorzien van de zweverige zang van Bourget. Het straalt er vanaf dat ze werkelijk gegaan zijn voor een eigen geluid. Opvolger ‘Share With Me’ is één van de mindere nummers, net als ‘Useless’, omdat ze allebei een nogal commercieel geluid hebben. Niets mis mee op zich, maar het klinkt te braaf in het geheel.

Mocht je bekend zijn met Dredg, dan kun je je goed vinden in DayShell. Zeker in een track als ‘Avatar’, die dobbert tussen een kloppende basslijn en elektronische geluiden. De djent-invloeden worden weer uit de kast getrokken met ‘Edge Of The World’ en ‘Imbecile’. De sound van DayShell kent geen grenzen, want met ‘A Waste Of Space’ krijgen we een ballade voor onze kiezen. Hier kunnen we de vergelijking met het stemgeluid van Jared Leto (van 30 Seconds To Mars) gerust nog even doortrekken. Het nummer is sterk emotioneel geladen, met lange uithalen die het erg kwetsbaar maken. De variatie wordt goed in stand gehouden als ze met ‘I Owe You Nothing’ weer alles opentrekken en blijkt dat Bourget een passende scream in zich heeft. Met ‘Aimless’ en ‘Hail To The Queen’ gaat het over op dansbare poppunk. ‘When You Fall Asleep Tonight’ brengt een vredig en dromerig einde aan DayShell. Een plaat die werkelijk voor ieder wat wils te bieden heeft en je muzikale horizon zal verbreden door de fusie van diverse invloeden.
Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Dayshell Label:Bertus
Cover Superhumanoids - Exhibitionists

Superhumanoids - Exhibitionists Superhumanoids werd in 2010 opgericht door Cameron Parkins, Sarah Chernoff...

Cover Filthy Boy - Smile That Won`t Go Down

Filthy Boy - Smile That Won`t Go Down Smile That Won’t Go Down is de naam van het debuutalbum van Filthy Boy en...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT