RECENSIE: Lydia Loveless - Somewhere Else

lydia
2014-03-27 De muzikale carrière van Lydia Loveless begon op veertienjarige leeftijd, toen ze samen met haar zussen en vader het podium betrad in een kleine club in de Verenigde Staten. Vijf jaar daarna bracht ze haar debuutalbum The Only Man uit, waarna het een jaar later alweer de beurt was aan Indestructible Machine. Voor haar derde langspeler Somewhere Else nam ze echter aanzienlijk langer de tijd. Waar op voorgaande albums vooral de kruising tussen punkrock en country evident was, zijn het op Somewhere Else voornamelijk alternatieve countrytracks die de klok slaan.

Alhoewel Loveless al enkele jaren getrouwd blijkt te zijn met de bassist van haar begeleidingsband, zou je op basis van de lyriek op haar laatste album eerder denken dat het een en al misère is in het (liefdes)leven van de jonge Amerikaanse. De songs op Somewhere Else verhalen over niets anders dan liefde en beschrijven daarin vooral de donkere kant. Met een grote verbetenheid bezingt Loveless de uiteenlopende facetten van een van de meest fundamentele behoeften van de mens.

Hier spreekt echter geen bang of verongelijkt meisje. Integendeel. Hier spreekt een sterke vrouw. Een vrouw met ballen. Een vrouw die, had ze in de jaren zeventig geleefd, een muzikale strijdster van de toenmalige punkbeweging geweest zou zijn. Goed, haar teksten zijn nou niet bepaald maatschappijktritisch, maar Loveless neemt in ieder geval geen blad voor de mond. Getuige weinig aan de verbeelding overlatende teksten als ”Don’t stop getting undressed, honey don’t stop giving me head” (in ‘Head’).

Enigszins vulgair is het wel, maar ze komt er mee weg. Dat komt mede doordat die pure benadering zo ontzettend aanstekelijk werkt en een van Loveless’ voornaamste sterktes vormt. Zelfs haar eigen kwetsbaarheid steekt ze immers niet onder stoelen of banken. Vol zelfspot zingt ze over die ene, onlangs getrouwde, oud-geliefde die ze het liefst nu meteen zou willen zoenen in ‘Really Wanna See You’ en vraagt ze zich in ‘Chris Issak’ hardop af waarop ze toch al die tijd heeft liggen wachten tijdens haar relatie met een andere oud-geliefde.

Ook van een gedegen historisch besef blijkt Loveless echter niet vies. De negentiende-eeuwse vete tussen de (ooit bevriende) poëten Arthur Rimbaud en Paul Verlaine (waarbij Verlaine Rimbaud in een dronken bui in de hand schoot) wordt immers op inventieve wijze verpakt in een song die gaat over de schier onvermijdelijke moeilijkheden binnen romantische relaties (‘Verlaine Shot Rimbaud’).

Dat alles weet Loveless, zonder al teveel franje, ten uitvoer te brengen in prima in elkaar zittende alternatieve countrytracks. Door de volwassen aandoende songs zou je bovendien bijna vergeten dat de Amerikaanse ‘pas’ 23 jaar oud is. Somewhere Else klinkt namelijk meer als het werkstuk van een doorgewinterde artiest dan dat van een jonge vrouw die nog (steeds) aan het begin van haar carrière staat. Geen baanbrekend product maar een fijne en gedegen alternatieve countryplaat zonder échte uitschieters of zwakke momenten.
Recensent:Mick Claessens Artiest:Lydia Loveless Label:Bloodshot Records
Cover Within Temptation - Hydra

Within Temptation - HydraOver Hydra , de nieuwste plaat van Within Temptation is al veel gezegd en...

Cover Bombay Bicycle Club - So Long, See You Tomorrow

Bombay Bicycle Club - So Long, See You Tomorrow In 2005 beginnen de vijftienjarige jochies Jack Steadman, Jamie MacColl en...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT