Net als de artiestennaam waaronder hij de plaat uitbrengt, is de titel goed gekozen. De nummers zijn inderdaad korte verhaaltjes, sommige diepzinniger dan anderen, maar nooit zwaar op hand. Engels haalde zijn inspiratie uit dingen als kleine ontmoetingen (‘Surviving On A Riff’) of simpelweg wat hem bezig houdt (‘Skeleton’). In ‘Fan Mail (It’s Not The Same Anymore)’ geeft hij aan weinig met de hedendaagse muziek op te hebben en verlangt hij terug naar de artiesten van weleer door te zingen “Johnny Cash, do come back”. Engels houdt alles bewust klein en zijn teksten zijn over het algemeen vrij opgewekt en losjes, hier en daar met wat zelfspot en humor gebracht, zoals in ‘French Coast’: “Blisters on my shoulder, sun burn bloody sun burn”.
Die teksten zijn op een passende wijze voorzien van verzorgde arrangementen, die de nummers treffend ondersteunen. Ze variëren qua stijl tussen singer-songwriter, bluesrock en pop. Soms heeft de muziek wel wat weg van Steely Dan of het solowerk van diens zanger, Donald Fagen, op zijn bekende werk The Nightfly, wat goed te horen is op ‘After The Gold Rush (Part 2)’. Net als Fagen weet Engels op mooie wijze zijn eigen ervaringen, in het geval van Fagen uit zijn jeugd, vorm te geven.
Short Stories is nu ook weer niet van hetzelfde hoge niveau als The Nightfly, maar het heeft wel dezelfde charme. Ondanks het feit dat de nummers gedurende een langere periode geschreven zijn, hebben ze genoeg gemeen en is de plaat mooi in balans. Mister Inglish bewijst een goed verteller te zijn over de meest uiteenlopende onderwerpen en weet dit op vakkundige wijze te vertalen naar prettige ambachtelijke liedjes, waardoor Short Stories een sympathieke plaat is geworden.
-1.jpg)
Supersuckers - Get The HellBij aanvang van de nieuwe plaat Get The Hell van Supersuckers klinkt een...
.jpg)
I am Heresy - Thy Will Nathan Gray is vooral bekend als zanger van Boysetsfire, maar tegenwoordig...