Uiteraard vindt de band dit de beste plaat die men tot nu toe heeft opgenomen, en eerlijk is eerlijk het klinkt allemaal best prettig en vooral lekker agressief. Zoals het hoort in het genre. Dat er regelmatig wat meer slepende stukken binnen de muziek zijn gekomen maakt wel dat de impact een flink stuk wordt vergroot. Zo is het slepende einde, met kerkklokken, van ‘Pilgimage’ lekker duister en een van de beste songs op het album. Het wordt acuut gevolgd door het snelle en ultrabrute ‘Venomous Harvest’ dat heel erg klinkt als oldschool Zweedse deathmetal. Dit soort tracks zijn nog steeds de fijnste. Het hoogtepunt is het slepende en intens droevig klinkende ‘Perseverance’ waarin Miasmal klinkt als een mix van Paradise Lost en Triptykon. Ook na dit nummer volgt weer zo een ouderwetse deathmetalhymne in de vorm van ‘Key To Eternity’. Maar net zoals bij bijna alle songs van de vier Zweden heb je telkens het idee dat je de riffs al eens ergens anders hebt gehoord.
Al met al is Tide Of Omniscience een oerdegelijk, maar nergens verrassende, deathmetalplaat volgens alouds Zweeds recept. Net zoals de beroemde balletjes van een bekende Zweedse meubelgigant; het is uitgekauwd en beproefd, je kauwt ze gedachteloos weg en bent een uur later al weer vergeten dat je ze gegeten hebt.
.jpg)
Sam Alone and the Gravediggers - Tougher Than LeatherIn de lijn van Sights & Sounds van frontman Andrew Neufeld van Comeback...
.jpg)
Snake Tongue - Raptor`s Breath Amper een halfuur duurt het debuut van het Deense Snake Tongue , maar daarna...