RECENSIE: The Tibbs - Takin' Over

Tibbs
2016-09-16 Een soulband die klinkt als een soulband uit de jaren `60 en ook nog eens uit Nederland komt? Dat kan niet waar zijn zou je denken. Ladies and gentlemen please welcome The Tibbs uit Hoorn. Deze achtkoppige formatie is opgericht in 2012 en wordt aangevoerd door de geweldige zangeres Elsa Bekman. Elsa klinkt als een kruising van Janis Joplin en Duffy; een fijn rauw randje maar ook zeer soulful op zijn tijd. De groep bracht eind 2014 al een eerste ambitieuze EP uit: Cleaned Out. De tijd is in mei van dit jaar rijp voor het full lenght debuut van deze band: Takin’ Over; net als de EP geproduceerd door Paul Willemsen. De eerste single ‘Next Time’ is zeer goed ontvangen en vanaf dat moment schijnt DJ Gerard Ekdom ook fan te zijn.

Bij het beluisteren van de plaat valt op dat de uitstekende blazers (Siebe Posthuma de Boer, Coen de Vries en Berd Ruttenberg) volledig in dienst staan van de songs. Dit is prettig want op deze manier klinkt het geheel open en eisen de blazers niet steeds alle aandacht op. De elf tracks zijn grofweg in twee categorieën in te delen: goede nummers en uitstekende nummers; welke je keer op keer wilt horen. De opener ‘Dog Days’ behoort tot de eerste categorie: vrolijk, zomers en uptempo. ‘Get Back Tuesday’ slokt je hierna helemaal op; misschien wel het meesterwerkje van dit nieuwe album. Drummer Bas de Vries begint met een lekkere beat en de ingetogen fraaie Hammond klanken van Paul Jonker vallen precies op zijn plek. Hierna neemt dit achttal flink gas terug met het gevoelige en wonderschone 'Until We Meet Again'; een retrosoul ballad die knap wordt opgebouwd en welke niet zou hebben misstaan in het repertoire van Otis of Aretha. Je hoort hier wat een goede zangeres Elsa is; ingetogen waar het hoort maar verderop komen de uithalen uit haar tenen. Pure klasse! Hierna klinkt 'Armada' een stuk moderner doordat het begint met een sample en een sfeer die neigt naar Sade.

Het middenstuk van Takin’ Over is wat minder interessant op het swingende ‘Next Time’ na. De band herpakt zich met het uitstekende 'Wild Way' wat bolstaat van muzikaal vakmanschap. De band is hier flink op dreef met een mooie afwisseling tussen wat stevigere passages en rustmomenten. Let op de subtiele klanken van gitarist Henk Kemkes en het mooie baswerk van Michael Willemsen. 'Cussin', Cryin' & Carryin' On' is de fijne en dansbare afsluiter, maar met 2:37 wel van erg korte duur. Leuk om weer eens een koeienbel te horen.

The Tibbs heeft met Takin’ Over een geweldige plaat afgeleverd en is een band om de komende jaren serieus rekening mee te houden. Ze hebben er in ieder geval een fan bij.
Recensent:Ivo van Gool Artiest:The Tibbs Label:Sonic Rendezvous
Cover The Veils - Total Depravity

The Veils - Total DepravityBeetje vreemde kerel, die Finn Andrews. Zo ontsloeg hij twee maanden na de...

Cover Rebelution - Falling Into Place

Rebelution - Falling Into Place Eén van de populairste moderne Amerikaanse reggaebands is Rebelution . De...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT