Bij het horen van het eerste nummer controleer ik verbaasd het hoesje en ook het schijfje zelf; het lijkt alsof ik per ongeluk de nieuwe cd van Anouk heb gekregen. Zangeres Hanka Kosnovska klinkt vrijwel net zo als de Nederlandse zangeres, in zowel haar stem, haar manier van zingen als de teksten. Het is niet verassend dat Anouk als derde in de top acht van hun MySpace staat en ook bij hun voornaamste invloeden wordt genoemd. Dat Live, Incubus, Pearl Jam en bijvoorbeeld K’s Choice ook in dit lijstje voorkomen voorspelt al hoe dit album klinkt.
NIL’s muziek neemt je mee terug naar midden jaren 90, naar de tijd van ‘Not an Addict’, ‘I Alone’ en inderdaad Anouk’s ‘Nobody’s Wife’. Met de nummers zelf is helemaal niets mis, maar het gevoel dat ik dit allemaal al eens eerder heb gehoord blijft aanwezig. NIL heeft nog niet echt een eigen geluid, maar speelt op safe door de stijl van gevestigde artiesten te gebruiken. De enige uitzondering hierop is ‘Radial Thing’, dat opvallend anders is dan de overige tracks. De wat experimentele opening is erg pakkend en Kosnovska zingt hier veel meer met haar eigen stem. Had ze dit op andere nummers ook gedaan, dan had het wellicht een betere indruk gemaakt. The River Spring is op zich een aardig album, maar niet erg origineel. Als ze hier aan werken, zal het volgende album absoluut beter zijn.
Open - Take 3Het Rotterdamse Open presenteert zich als een alternatieve rockband, die...
Malcolm Middleton - A Brighter Beat Sinds Arab Strap eind vorig jaar ophield te bestaan kan Malcolm Middleton...