Jane Weaver heeft voor ze haar solocarrière begon in de britpopband Kill Laura en het elektronische folkrockgezelschap Misty Dixon gezeten. Weaver zocht hierna haar heil vooral in de psychedelische folk met een licht elektronische tic, maar bracht gaandeweg steeds wat meer elektronica en spacy elementen in haar muziek, resulterend in dit uitstekende Modern Kosmology. Het album is nog slechts voor een deel gebaseerd op alternatieve folk, bevat een flinke portie elektronica en krijgt, ondanks de veelvuldig gebruikte analoge synthesizers, toch een modern tintje. Het vorige album van Weaver, The Silver Globe liet al horen tot wat voor moois dit kon leiden, maar alle lovende recensies ten spijt, bracht het haar niet de grote doorbraak.
Weaver is, zoals een echte singer-songwriter betaamd, iemand die het heft volledig in eigen hand neemt. Ze schrijft alles zelf en speelt ook voor het grootste deel alle instrumenten in. Dit gaat dan vooral om een breed spectrum aan elektronische elementen, waarbij vooral dus die lekker ouderwets klinkende synthesizers worden gebruikt. Ja zelfs een heuse Moog is te horen. Daarnaast speelt ze gitaar en percussie. Er zijn daarnaast nog wel wat gastmuzikanten aanwezig. De vrij hoge, wat frêle stem van Weaver is wel iets waar je van moet houden. Om toch een vergelijking te maken, kun je zeggen dat de muziek van Weaver soms wel wat weg heeft van die van Goldfrapp.
Het uptempo openingsnummer ‘H>A>K’ is rijkelijk voorzien van, soms overstuurde, elektronica, met een flinke hoeveelheid jaren tachtig new wave in zich. Het bevat een lekkere duistere onderlaag. Ook het daaropvolgende stuwende ‘Did You See Butterflies?‘ bevat dezelfde elementen. Het is een sterk begin van een album dat gaandeweg toch nog wat meer (psychedelische) folktracks prijsgeeft. Zoals het titelnummer, ‘Valley’ en ‘Ravenspoint’. Mooie kalme songs, dat wel en heel fijn dat ze mooi afgewisseld worden met bol van de oude elektronica staande, soms swingende, maar altijd onderhoudende songs.Hoogtepunten te over, maar bij ‘The Architect’ val je bijna van je stoel. Prachtig zoals een eenvoudig new wave ritme en een door een sequencer opgeroepen synthesizergeluid samen met de lispelende stem van Weaver je bij de kladden grijpt.
Jane Weaver is een schandelijk ondergewaardeerde zangeres die op basis van dit geweldige Modern Kosmology een doorbraak verdient. De organisatoren van de alternatieve festivals in Nederland hebben zitten pitten, want deze zangeres had op zijn minst op Best Kept Secret of Lowlands moeten spelen. Nu doet ze maar weer een rondje Engeland en het Le Guess Who festival in Utrecht, haar enige optreden in Nederland dit jaar.
The Shady Greys - Like A ChildNa het beluisteren van het album Like A Child zou je zweren dat je te maken...
She-devils - She-devils Een eerder uitgebracht EP-tje van She-Devils deed vorig jaar weliswaar niet...