VERSLAG: Lowlands Festivalreport 2010

Festivalinfo was aanwezig op Lowlands 2010 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 48 foto's.

Naar het Lowlands 2010 verslag

VERSLAG:

123

Converse Lowlands report - Dag 3 - De grote zondagbrakheid en hoe daarmee om te gaan

Die laatste Lowlandsdag is pittig. Dat is geen gezeur, begrijp me niet verkeerd, maar je loopt nu eenmaal onvermijdelijk tegen de nodige lichamelijke ongemakken op. Het lichaam murw gebeukt door drie dagen onvermoeibaar op en neer springen, de keel schor van het immer terugschreeuwen op het nooit-vervelende “How are you doin’ Lowlands?” en de voetzolen stuk door de vele afgelegde kilometers over het festivalterrein. Iedereen zit nog evenvol lust zo veel mogelijk uit het festival te halen, maar het energiepeil ligt nu eenmaal wat lager. Er zijn verschillende manieren om daarmee om te gaan.

Op camping 4 verloopt de zondagochtend gemoedelijk. Het is vandaag wederom bewolkt, en dat betekent lekker uitslapen – iets wat aan het grote aantal dichte tentjes te zien veelvuldig gebeurt. De eerste drommen mensen lopen reeds richting festivalterrein, maar alles op laag tempo. De eerste bands beginnen dan ook rond enen; afgezien uiteraard van de jaarlijks terugkerende wereldkerkdienst. Helaas behoor ik niet tot het selecte groepje Lowlanders dat al rond 12 uur genoeg wil heeft verzameld het festivalterrein te betreden. Wanneer ik later naar het festival slenter valt het me overigens op dat de grootste mensenmassa zich op dit moment bij het telefoonoplaadpunt lijkt te bevinden.

Energie opdoen of lichtjes trippen?
Zoals gezegd heeft eenieder zijn eigen manier om met de zondag-issue om te gaan. Er zijn er die zeer rustig op gang komen bij de magistraal mooie folk van THE LOW ANTHEM – wat klonk dat mooi toen ik de Lima passeerde – of die zich laten overdonderen door SERJ TANKIAN samen met het METROPOLE ORKEST in de Alpha. Derde optie is wakker geramd worden door de SURFER BLOOD in de Charlie. Voor mij begint de dag echter met MOSS in de Grolsch. Hoewel in het begin de tent nog niet helemaal volstaat, trekken de Nederlandse rockers toch steeds meer publiek naar binnen. Terecht, want de show is kneiterstrak. Zeker wanneer per totale verrassing een grote percussiegroep achter de band opduikt is Moss enorm overtuigend, en een heerlijke wake up call.

Volgende in de Grolsch is YEASAYER uit Brooklyn. Wonderlijk genoeg is het in de tent niet zo vol als verwacht, misschien zitten mensen op dit moment toch liever in het gras. Zonde, want ze missen een wervelende show vol opzwepende indie-psychedelica. Heerlijk om een beetje in alle loomheid op te trippen. Dat laatste kan even later ook in de Alpha bij PENDULUM, zij het stukken harder. Misschien is dat gewoon wel de beste manier om brakheid tegen te gaan – gewoon hard ertegenin springen. Voor mij en de rest van een uitzinnige Alpha werkt het in ieder geval behoorlijk. Zo wild als bij The Prodigy vorig jaar wil het niet worden, maar de vermoeidheid verdwijnt als bij toverslag uit mijn benen en ik krijg steeds meer zin in een enerverende laatste Lowlandsavond.
Richting een knallend einde
Toch tarten ik en velen met mij ons vermoeide lichaam nog even. THE NATIONAL speelt namelijk bij avondval in de Grolsch, en hoewel zwaarmoedig is de muziek prachtig. Het inlevingsvermogen van frontman Matt Berninger is soms angstaanjagend, maar ronduit lurvengrijpend. Ook de bezwerende muziek van THE XX, even later, valt zwaar op het gemoed. Dit trio is echter behoorlijk statisch, en aan alles voel ik dat het tijd wordt voor wat meer power. THE TWO DOOR CINEMA CLUB is absoluut waardig afsluiter van de India, en biedt de gezochte energie aan één stuk door. Het zijn niet alleen hippe indiekids die staan te stuiteren op de zeer hitgevoelige pop van de piepjonge Britten; de stampensvolle tent springt van voor tot achter.

Het is afsluittijd. Waar MASSIVE ATTACK de eer heeft in de Grolsch, kiezen velen toch voor THE QUEENS OF THE STONE AGE, de rockgoden die de Alpha mogen afsluiten. Vanaf de eerste seconde rammen Josh Homme en kornuiten als bezetenen op hun gitaren. Voor sommigen is de harde stonerrock van QOTSA duidelijk wat te veel van het goede, maar het grootste gedeelte van de tent gaat helemaal uit zijn dak. De show is strak tot in de puntjes en het is dan ook een absolute zonde dat de heren een kwartier voor tijd stoppen met spelen. Aan te weinig reactie van het publiek kan het niet gelegen hebben, en aan de Lowlandsorganisatie ook niet. De arme omroeper die aankondigt dat dit “blijkbaar toch echt het einde van Lowlands 2010 is” wordt uitgejoeld met een ongekend fluitconcert. Jammer, want zo onnodig! Tja, daar zijn Josh Homme en zijn mannen rocksterren voor, moeten we maar denken.

Lowlands 2010 raakt ten einde. Uiteraard zoals elk jaar afgesloten door KEES VAN HONDT en zijn knettergekke balkan/gypsykermisshow. Luchtbedden, bamboeplanten, kliko’s en zelfs picknicktafels zweven door een uitzinnige India. Hoe dwazer hoe beter, luidt het devies, en voor een laatste maal voelt iedereen op het festivalterrein die unieke verbondenheid die Lowlands tot Lowlands maakt.

Morgen de tentjes afbreken en dan zit het er definitief op. Voor nu duik ik nog eenmaal de kolkende massa in voor de àllerlaatste danspasjes. Van vermoeide voeten voel ik niks meer, ik wil alleen nog maar springen. Lowlands 2010 was werkelijk fantastisch.

123

FOTOGRAFIE:

1234
 foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010  foto Lowlands Festivalreport 2010
 
1234
 
festival logo

PUKKELPOP 2010Pukkelpop 2010 viert haar 25e verjaardag. Dit gaat niet ongemerkt voorbij....

festival logo

HALDERN POP 2010 Net als alle jaren is het soms maar moeilijk te geloven dat je daadwerkelijk...