VERSLAG: Motel Mozaïque

Motel Mozaïque deel 3

Gaat dit zien mensen!

Belle & Sebastian
Culthelden. En terecht, zo bleek later. Het was heel erg slim van de organisatie om deze band in de Stadsschouwburg te programmeren. Niet alleen vanwege de grotere capaciteit, maar te meer omdat Schouwburgen en muziektheaters de laatste tijd vaker het decor zijn van popmuziek die hier beter tot zijn recht komt. Zo gingen o.a. Bjork en Tom Barman Belle & Sebastian voor. En beide met succes, een ontwikkeling die het publiek alleen maar kan toejuichen. Na het moeten aanhoren van het muzikale behang van Isobel Campbell & Bill ells, was het moment daar waar de volle zaal voor gekomen was: Belle and Sebastian, die niet veel optreden, was na een pauze van vier jaar weer live te bewonderen in Nederland. Maar liefst 12 man liep het podium op, en nam plaats achter zijn/haar instrument, waarna het concert instrumentaal geopend werd. Het wachten was op bandleider Stuart Murdoch, de publiciteitsschuwe zanger en songschrijver, met de stem van iemand die je slaapliedjes toezingt, maar met venijnige en originele teksten. Hem viel het grootste applaus ten dele, toen hij opkwam om te beginnen met ""Dirty dream number two"". MurdochHet was heerlijk meedeinen en genieten van de band, die ondanks het grote aantal mensen op het podium, nimmer te vol klonk. Elk instrument werd gebruikt wanneer het nodig was, en niet meer. Dit in combinatie met de nagenoeg perfecte uitvoeringen van alle favorieten (er werd zelfs gevraagd om verzoekjes), het spelplezier en uiteraard de stem van Murdoch, zorgde voor een heerlijk optreden, waar het nog lang bij nagenieten was.

Motel Mozaique was top, en festivalinfo is er volgend jaar weer bij.