VERSLAG: Roskilde

Festivalinfo was aanwezig op Roskilde Festival 2006 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 87 foto's.

VERSLAG:

123456

Dag 1


Een dik uitverkochte editie van Roskilde in Denemarken. Wat betekent dat? Hier wat duizelingwekkende feiten over Roskilde. De totale oppervlakte van Roskilde is 1,438,222 m2. Op de drukste dag waren er ongeveer 160.000 mensen en speelden er vier dagen lang 180 acts, verdeeld over zes podia. Jammer genoeg heb ik niet kunnen achterhalen hoeveel urine er via riool en grondwater is afgevoerd, maar ik denk dat dit nog het meest indrukwekkende getal zou opleveren.

Het mag duidelijk zijn Roskilde is een festival van ongekende omvang, waar flink wat headliners bij horen. Op de eerste dag is de eer aan de veteranen van Guns N’ Roses; op de tweede dag Bob Dylan; op de derde dag metalsensatie Tool en op de laatste dag mag de ex frontman van Pink Floyd, Roger Waters, het festival afsluiten. In totaal hebben wij rond de negentig foto’s verwerkt in dit verslag en zal ik van de zestig acts die ik heb gezien de hoogtepunten naar voren halen.

De eerste dag begint met één van de sensaties van dit jaar, The Editors. De andere, nog grotere sensatie Artic Monkeys staat ook op deze editie van Roskilde. The Editors maken naar eigen zeggen dark disco. Liedjes die vanuit het hart komen en ondanks de rustige sfeer dansbaar zijn. Na het debuutalbum 'Black Room' wisten ze iedereen te overtuigen en dat doen ze live ook. Een prachtige openingsact van Tom Smith en zijn mannen.

Op het twee na grootste podium van Roskilde, de Arena, speelt het opzienbarende Trivium. Samen met Bullet For My Valentine, was deze band onlangs nog de supportact bij Metallica. Verrassend genoeg staat Bullet For My Valentine mainstage op Orange en het in mijn ogen grotere Trivium, in de Arena. Het zal wel een handige truc van de platenmaatschappij zijn. Trivium is een imponerende band, met een fantastische metaldrummer. Nog indrukwekkender is de gemiddelde leeftijd van de bandleden in deze band: twintig jaar! Het mag duidelijk zijn dat deze act over een paar jaar gewoon headliner is op festivals. Zanger Matthew Heafy zingt met een prachtig gevoel voor melodie en brult rauwe thrashmetal de tent in. Wanneer ze hun eigen versie van 'Master Of Puppets' spelen, laten ze de liefde voor Metallica zien, maar ook hoe klein het verschil in niveau is tussen deze twee bands. Trivium heeft de potentie om de wereld te veroveren.

Bullet For My Valentine stond een paar dagen terug nog in de kleine popzaal van Tivoli de Helling en nu dus op Orange. De naam is nog niet groot genoeg om het publiek massaal te trekken, maar na een paar krachtige nummers trekt dat wat bij. De vaste gitarist blijkt trouwens uitgevallen te zijn. De (naar wat ik me heb laten vertellen) geluidstechnicus valt echter goed voor hem in; had die even de dag van z'n leven! Toch vind ik dat Bullet nog even de tijd moet krijgen om verder te ontwikkelen. De act is vrij statisch en de nummers van 'Hand Of Blood' en het nieuwe album 'The Poison' weten maar incidenteel te boeien.

dEUS is de eerste Begische indie-rockband die terecht kon bij een majorlabel, in dit geval V2. Tom Barman heeft dan ook goud in handen met dEUS. Wat ooit begon als coverband is uitgegroeid tot een allround rockband die naast gecompliceerde nummers, thuis is in alle genres. dEUS beschikt boven dit alles ook over een smooth live show. Als warme honing glijdt de muziek je oren in.

Ik haast me tegen beter weten in naar Orange voor de nostalgische oerrock van Guns n’ Roses. Dom natuurlijk, want echt niet dat deze band op tijd komt; dat is gewoon niet hun stijl. Tijdens het uur wachten, komen alle helden voorbij. Liedjes van Rage Against, Soundgarden, Pearl Jam en Smashin Pumpkins, maar het leger dat onder leiding staat van Axl Rose geeft nog geen acte de presence. Veel middelvingers gaan de lucht in, maar ja, waar hebben we het nog over? Axl is voor de zoveelste keer opgepakt voor het vechten met een securityman en het bedreigen van de politie. Willen we nou rebels of niet?
Eindelijk betreden ze de ring en starten plagerig de eerste riff van 'Welcome to the Jungle'. Deze herhalen ze nog een paar keer en vervolgens gooien ze alle remmen los. Guns n’ Roses haalt natuurlijk bij lange na het oude niveau niet en het verlies van Slash moet opgevangen worden door maar liefst drie gitaristen. Hiernaast staat ook nog een toetsenist, een drummer en een bassist. Je kunt dus wel van een legertje spreken. Nostalgie met nummers van 'Appetite For Destruction Nighttrain', 'Mr. Brownstone', 'Michelle', 'Out Ta Get Me', 'Think About You' en 'It’s So Easy'. Dan volgt er ook nog een niet al te succesvolle pianosessie met Rose die het wereldberoemde nummer 'November Rain' inluidt. Met de afsluiter' Paradise City' , een show met veel vuurwerk en drie uur van nummers, komt er toch een tevreden gevoel boven drijven.

123456

FOTOGRAFIE:

12345678
 foto Roskilde Bullet For My Valentine foto Roskilde Bullet For My Valentine foto Roskilde Burst foto Roskilde Burst foto Roskilde Clap Your Hands Say Yeah foto Roskilde Clap Your Hands Say Yeah foto Roskilde Death Cab for Cutie foto Roskilde Death Cab for Cutie foto Roskilde Deftones foto Roskilde Deftones foto Roskilde dEUS foto Roskilde
 
12345678
 
festival logo

EO JONGERENDAG 2006Het was ons een raadsel. Hoe lukt het de EO Jongerendag, jaar in, jaar uit...

festival logo

MTV 5 NIGHT STAND Na de welbekende bierreclame was ik erg benieuwd hoe de Heineken Music Hall...