VERSLAG: Drum Rhythm 2002

VERSLAG: Jasper van Vugt  

1234

Drum Rhytm verslag deel 1

Vrijdag : Gotan Project, Bauchklang, Lamb, Orishas, Macy Gray, DJ Shadow.
Zaterdag: Tasha's World, Kruder en Dorfmeister, Koop, Wyclef Jean, De La Soul

DAG 1 : Vrijdag

Met de gedachte in het achterhoofd dat vanwege de komende sponsorproblematiek het voortbestaan van Drum Rhythm niet zeker is, is het duidelijk dat er dit keer nog meer genoten moet worden dan gebruikelijk. De line-up, die qua muziekstijlen bijna net zo divers is als het aantal culturen in de hoofdstad, draagt daar in ieder geval voor een groot deel aan bij.

Zo wordt er op vrijdag afgetrapt in de Neon tent door Gotan project. Als je wat met de letters GOTAN husselt, dan heb je tango. En dat is ook wat Christophe H. Muller, Phillippe Cohen Solal en Eduardo Makaroff maken: tango in combinatie met jazz, hiphop en house. Achter een doek, waarop beelden van dansende mensen worden geprojecteerd doet het Gotan Project haar ding. Veel is er niet te zien, maar het succes is er niet minder om. Het komt niet vaak voor dat een opener op een festival de mensen al aan het dansen krijgt. Tango is in en het Gotan Project maakt het geheel extra toegankelijk. Hulde.

In de Helium mag het Oostenrijkse Bauchklang hun ding doen. En dat doen ze voortreffelijk. Bij het aanschouwen van de 6 blanke broertjes van Rahzel, is de eerste reactie om te kijken waar de dj/band staat. De 6 heren produceren de muziek echter helemaal zelf, met niet meer dan een microfoon en hun stem. Het lijkt of de heren hun favoriete drum and bass en hiphop platen vocaal nadoen, en dat levert beats op die zo vet zijn dat ze natrillen in je buik. Het publiek staat met open mond te kijken, en kan niets anders doen dan de groep een groot applaus geven. Bauchklang kwam, zag, en overwon.

Slechts een kwartier later (er hoeven natuurlijk geen instrumenten van het podium afgehaald te worden) maakt een oudgediende zijn rentree: Lamb. De groep staat reeds verscheidene malen eerder op Drum Rhythm, en speelt dan ook een beetje een thuiswedstrijd. De groep, die bestaat uit Andy Barlow (muziek) en nimf Louise Rhodes (zang), kent een bewogen geschiedenis. De twee kunnen niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar, en dat vertaalt zich in de muziek. Nerveuze breakbeats gecombineerd met ijzige, schreeuwende vocalen, afgewisseld met lieflijke liedjes en springerige drum ""n bass. De groep lag enige tijd op zijn gat na de tour van het tweede album Fear of Fours, omdat Andy en Louise muzikale meningsverschillen hadden. Gelukkig werd dit uitgepraat en werd ook de live band onder handen genomen. Maar gelukkig bleef bassist Jon Thorne in de band: een zeer goede beslissing. Niet alleen door zijn Contrabas spel, maar ook vanwege zijn onontbeerlijke plek op het podium. Hij weet precies hoe hij, gestaan naast sirene Louise, het publiek op moet zwepen. De nadruk ligt op het laatste album en het debuut, en uiteraard mocht grote favoriet ""Gorecki"" niet ontbreken. Dit nummer had omgekeerd dezelfde impact als het als een granaat inslaande ""Scratch Bass"", die geholpen door Andy en Jon, iedereen aan het springen krijgt.

1234
 
festival logo

DECONSTRUCTION TOUR 2002Met leuke bands als Lagwagon, Mad Caddies en Flogging Molly is het...

festival logo

MTV 5 NIGHT STAND Na de welbekende bierreclame was ik erg benieuwd hoe de Heineken Music Hall...