VERSLAG: Ticket For Tibet 2006

Ticket For Tibet, deel 2

Noyalty is beslist de jongste band op het festival. Toch geldt de uitdrukking 'leeftijd zegt niets' absoluut voor hen. Opgericht in 2005 combineert Noyalty de elementen van technische en intense emo met snelle melodieuze punkrock. Jochem neemt vaak de zangpartijen op zich, terwijl Daniël de teksten in de microfoon schreeuwt. De band vertelt ook dat het de laatste show is voor hun bassist. Hij krijgt deze dag veel aandacht, terwijl de band veel aandacht besteedt aan het publiek. Ze weten een zeer energieke show neer te zetten en het podium is voor het zestal haast te klein. Al is het niet alleen dat wat te klein is: iedereen probeert een glimp op te vangen van deze Eindhovense band!

The Shavers zijn zelf vaste bezoekers van Het Ticket For Tibet Festival. Dit jaar krijgen ze de eer om op het hoofdpoduim te knallen. Met drie man maken ze zeer fijne Nederlandstalige rock ’n roll-nummers, waarbij je het refrein zo kan meezingen. De zanger, gekleed in zwart leren pak vol met vlammen, heeft een lage bromstem, waarmee hij de teksten heerlijk ondersteunt. De pret is er helaas snel af. Leuk vermaak is het zeker, maar muzikaal gezien zijn de Shavers best zwak. Voornamelijk de punkers zingen alle teksten moeiteloos mee en vermaken zich prima. De rest ligt lekker in het zonnetje te relaxen. Mocht je overigens nog een show willen zien van deze band, wees er dan snel bij! De aan reuma lijdende frontman gaat na oktober onder het mes. Tot die tijd zullen er hier en daar laatste shows gegeven worden.

Gem mag ook op het hoofdpodium knallen. Eric Corton kondigt hen aan als “de geweldige, steengoede, Nederlandse superband uit Utrecht”. Wanneer de band nog maar twee prettige pop-rock nummers heeft gespeeld, vallen er rechts van het podium de boxen naar beneden. Snel verlaat de band het podium. Eric Corton vertelt dat iedereen maar even een biertje moet gaan drinken tegen de schrik en dat Gem met een kwartiertje weer verder zal spelen. En inderdaad, al snel speelt Gem verder alsof er niets is gebeurd. Opvallend is wel dat het vijftal veilig in het midden van het podium blijft staan!

Wie kent de roodharige hippie van het nummer 'Ben Ik Te Min' niet? Juist, als dat Armand niet is! Deze Eindhovenaar staat gewapend met zijn akoestische gitaar op het Eindhovense Rockcitypodium. Dat hij veel podiumervaring heeft, blijkt aan de manier waarmee hij zijn nummers aankondigt. Niets gaat zonder een flinke portie cynisme en sarcasme (“Als je dit nummer kan meezingen, ben je gelijk goed ingeburgerd!”). Ook verdraait hij veelvuldig spreekwoorden (“Beter één joint in je hand, dan tien wietplanten op het balkon”). Samen met het uitleggen van zijn nummers zijn dit de ingrediënten waarmee hij speelt. Humor en gezelligheid zijn dan ook de trefwoorden van zijn optreden.

Snoeiharde technische stoner-rock is het begrip voor de band Borehole. Onlangs bracht deze band het album 'Symstem Overload' uit via het label Drunken Maria. Van dit album komen verschillende nummers snoeihard langs. Een beetje te hard, als je het aan mij vraagt, want de stem valt soms weg door het het harde basgeluid. Ik zie hier en daar zelfs mensen rondlopen met oordoppen in hun oren. Toch voldoet Borehole aan alle hoge verwachtingen en krijgen we stonerrock voorgeschoteld waar je ‘u’ tegen zegt.