VERSLAG: Ticket For Tibet 2006

Ticket For Tibet, deel 3

Vroeger stonden ze nog bekend als 'De Homo’s', maar na veel commotie rond deze naam rockten ze tot op heden verder als The Goods. Eigenlijk zegt deze naam al genoeg, want de heren maken heerlijke rock ’n roll. Juist, rock ’n roll, want ook hier vliegen de bierglazen om je oren. En niet alleen vanuit het publiek; ook de band zelf weet prima waar ze halfvolle bierglazen moeten laten! Dat The Goods veel inspiratie halen oude hardrock is goed te horen. Dit zorgt ervoor dat deze band een zeer eigenaardige, doch herkenbare sound heeft.

Waar de Band Zonder Banaan speelt, is het een feestje. Dit keer weten ze Ticket For Tibet om te toveren tot een heus spektakel. Na het nummer 'Mooie Dag' verrassen ze ons met een heuse drumsolo, die de vier bandleden gezamenlijk uitvoeren. Het is Bart die daarna verkleed als een dominee opkomt en het nummer 'Samen Onderweg' inzet. Achter het drumstel komt een levensgrote opblaas-non tevoorschijn. Als je denkt dat ze hiermee alles uit de kast hebben gehaald, zit je echter flink mis. Met springveren rondhuppen op het podium, tijdens het nummer 'YMCA' van The Village People kunnen ze namelijk ook erg goed! Spijtig is alleen dat door de regen zo nu en dan de elektriciteit uitvalt, waardoor de band driemaal het podium moet verlaten. Gelukkig heeft het festival goede geluidstechnici, waardoor de band binnen tien minuten weer heerlijk verder kan spelen.

ZZz staat als laatste band in de theathertent geprogrammeerd. Deze tweemansformatie bestaat uit Daan Schinkel (orgel) en Bjorn Ottenheim (zang en drums). zZz mixt sexy garage trance met rauwe electro. Hiermee laten ze horen dat ze geen doorsnee bandje zijn. Alle betere nummers van hun debuutalbum ‘Sound of zZz’, dat in mei 2005 uitkwam, komen langs. Het massaal toegestroomde publiek geniet, danst, is in trance en gaat helemaal op in de muziek. Al is het niet alleen het publiek dat helemaal losgaat. Bjorn zit zo in extase achter zijn drumstel dat hij het niet doorheeft dat zijn snaredrum omvalt. Hij drumt verder alsof zijn leven er vanaf hangt en het is de zanger van The Shavers die opstaat van zijn barkruk en de snaredrum weer netjes recht zet. De sfeer die de band weet neer te zetten is door de hele tent tastbaar. ZZz maakt al zijn verwachtingen waar en is hiermee absoluut het hoogtepunt van dit festival!

Osdorp Posse zal als laatste band schitteren op het hoofdpodium. Door het vele water en het onweer wordt deze act echter verplaatst naar de theatertent. Dit neemt een half uur in beslag, aangezien Lenny Kuhr hier nog haar laatste nummers laat horen. Het podium wordt na haar optreden opvallend snel omgebouwd. Er verschijnen verschillende computers en draaitafels en voordat je weet knalt Osdorp Posse door de speakers. Het is opvallend druk en ondanks dat er geen hekken zijn, wordt er veel naar voren geduwd. Alle bekende nummers komen voorbij en het publiek rapt de teksten ervan harder mee, dan de MC’s!

Al met al is ook deze editie van Ticket For Tibet geslaagd. Alles was goed geregeld en zelfs de pendelbussen reden keurig elk halfuur, zoals aangegeven. Bovendien zat de sfeer er zowel bij de bands als het publiek goed in. En zoals ik al eerder zei kon je merken dat het festival in handen was van goede technici: op de problemen bij het hoofdpodium na, was het geluid overal dik in orde. Ik zeg dan ook zeker “tot volgend jaar”, want met dit festival krijgt Tibet absoluut de aandacht die het land verdient.