VERSLAG: Best Kept Secret 2014 - dag 1

Festivalinfo was aanwezig op Best Kept Secret 2014 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 84 foto's.

Naar het Best Kept Secret 2014 - dag 2 verslag

VERSLAG: Harm Groustra  

Vrijdag

Als een nog niet ontdekte paddenstoel, schoot Best Kept Secret vorig jaar onaangekondigd uit de grond. Met namen als Arctic Monkeys, Damien Rice en Portishead was het duidelijk dat hier een veelbelovend festival was geboren. Naast het boeken van grote artiesten, wist de organisatie met een goede marketingcampagne heel festival liefhebbend Nederland benieuwd te krijgen naar ‘dat nieuwe festival’. De hooggespannen verwachtingen werden volledig waargemaakt. De goede organisatie, sfeervolle locatie en een sterke line-up hebben samen voor een onvergetelijk debuut gezorgd. Wanneer een vervolg editie dan wordt aangekondigd, ligt de lat voor een succesvol Best Kept Secret 2014 erg hoog.
Op de camping lijkt iedereen er wel in te geloven dat dit een goed weekend gaat worden. Het zonnetje breekt door en zo begint menig festivalganger aan zijn eerste biertje van de dag terwijl de tentjes opgezet worden. De gemoedelijke sfeer op de camping doet je snel vergeten dat er op het festivalterrein al een tijdje muziek gemaakt wordt.

De relaxte vibe die over de camping hangt zet zich duidelijk voort op het festivalterrein. Mensen genieten van het weer op het zandstrand. Van de schommels tussen de bomen in de bosrijke omgeving wordt vrolijk gebruik gemaakt. Op Stage One verschijnt dan, onder een mager applaus, Daryll-Ann. Na al vele poppodia en enkele festivals gehad te hebben voor de reünietour, zijn ze nu ook aangekomen op Best Kept Secret. Al vanaf het begin is het duidelijk dat er niet al te veel animo is voor deze band. Het publiek dat aanwezig is praat liever met elkaar dan op te letten wat er zich nou daadwerkelijk afspeelt op het podium. Hierdoor lijkt de band ook niet helemaal op te gaan in de muziek die ze maken en is dit optreden al snel vergeten bij de festivalgangers.
Slechts twee dagen voor deze vrijdag werd duidelijk dat MØ haar optreden had afgezegd. Het programmaboekje probeerde je nog te overtuigen dat electronische sound van deze Deense singer-songwriter de tent rond Stage Two zou opvullen. Eenmaal aangekomen in de buurt van de tent moet het voor velen een verrassing zijn geweest dat ze heel wat anders konden verwachten. Ik zeg in de buurt van de tent, want de ruige sound van de vervangende band, Birth of Joy, was duidelijk te horen over een groot deel van het terrein. Alhoewel het verschil in genre groot is, lijkt de jaren ‘70 sound en de show die deze jongens teweegbrengen precies wat het publiek nodig heeft om los te komen. Met uitstekende solo’s, op zowel de gitaar als het orgel, gaan van voor naar achter bij het publiek de voetjes van de vloer. Het mag duidelijk zijn dat deze band het festival voor de aanwezigen echt geopend hebben.

De verstrooid ogende Moddi wandelt met blote voeten het podium op. Hoewel hij zijn muziek vaak ten gehore brengt met minimale begeleiding, wordt hij vandaag ondersteund door een band. Deze uit Noorwegen afkomstige singer-songwriter heeft, naast een mooi reportoire, ook wat grapjes te vertellen. Zo vraagt hij iedereen mee te zingen met zijn volgende nummer, waarna hij de Noorse titel uit grinnikt. Gedurende de hele show weet hij het publiek dat dicht bij het podium staat goed te boeien en is zijn single House by the Sea een mooie afsluiter voor dit optreden.

Op het grootste podium van het festival is het dan de beurt aan James Blake. Deze uit London afkomstige singer-songwriter heeft duidelijk zijn bass meegebracht. Tot op het bot voel je de trillingen van zijn muziek. Als een soort trance wordt iedereen meegenomen in zijn nummers. Hoewel je zijn muziek kan omschrijven als simpel en rustig, staat het publiek duidelijk niet stil. Wanneer de eerste tonen van ‘Limit To Your Love’ over het veld klinkente , is te merken dat zijn succesvolste single nog steeds het beste werkt. James Blake laat je geloven dat er nog veel meer intense muziek aankomt. Zowel van hem, als op dit festival.

Een band als Interpol heeft met vijf albums en vele live optredens zichzelf ondertussen meer dan bewezen. Het zal voor de liefhebbers opmerkelijk zijn geweest dat een band van deze allure geen mainstage act was. Tijdens het spelen zal niemand zich hierom bekommerd hebben. Een tent vol mensen levert een grote bijdrage aan de positieve sfeer die goed past bij het optreden van Interpol. Deze Amerikaanse band weet zich weer te bewijzen als minder goed bewaard geheim.

Het strand voor Stage One staat ramvol. Dit is ook niet zo gek als je bedenkt dat de headliner van vrijdag gezien kan worden als een van de mensentrekkers van het festival. Wanneer de band begint met spelen, is duidelijk dat ze het nog lang niet verleerd zijn. Kim Shattuck bewijst zich als vers deel van The Pixies en samen zetten ze overweldigende act neer. Van de dranghekken tot aan de infostand gaan de voetjes van de vloer. Ondanks dat het nieuwe werk niet zo goed wordt meegezongen, doet het niet af aan de klassiekers. Het is tof om te zien hoe zowel een oud als jong publiek, voor wie van velen de bandleden hun vader had kunnen zijn, zo kan genieten van deze band. Met een geweldige show waar nog veel bands van kunnen leren, hebben The Pixies duidelijk geen last gehad van de tand des tijds.

FOTOGRAFIE: Bas van der Vorm  

1234567
Broken Twin foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Broken Twin foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Broken Twin foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Broken Twin foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Broken Twin foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Broken Twin foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Cosmonauts foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Cosmonauts foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Cosmonauts foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Cosmonauts foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Cosmonauts foto Best Kept Secret 2014 - dag 1 Cosmonauts foto Best Kept Secret 2014 - dag 1
 
1234567
 
festival logo

TUCKERVILLE 2014Tuckerville in de Grolsch Veste in Enschede stond vooral in het teken van The...

festival logo

OEROL 2014 Theater, kunst, dans en muziek zijn de ingrediënten van het locatiegerichte...