VERSLAG: Pukkelpop 2018 - Vrijdag

Festivalinfo was aanwezig op Pukkelpop 2018 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 55 foto's.

Naar het Pukkelpop 2018 - Donderdag verslag
Naar het Pukkelpop 2018 - Zaterdag verslag
Bekijk de Pukkelpop 2018 - Vrijdag foto's

VERSLAG: Jasper Wognum  

Pukkelpop vrijdag

Steak Number Eight opent onze dag in de Marquee met veel geweld. Het is de laatste keer dat je de band onder deze naam kunt zien. Ze zijn uit hun naam gegroeid en hebben dikke snorren. De shirts gaan uit en er is geïnvesteerd in confetti en vlammenwerpers. En de muziek? Ja het gaat hard.

De invloed van Josh Homme is duidelijk terug te horen bij JD McPherson. Lekkere oude rock & roll met een overduidelijke dosis Homme om de spanning en druk erop te houden. McPherson gaat nog een stap verder terug in de tijd dan de The Eagles of Death Metal, maar zonder de humor. Opvallend hoog is de gemiddelde leeftijd in de Club, die moet minstens 50 zijn. Deze stroming zal toch niet verloren gaan?

Even kijken bij Yellow Days in de kleinste tent, de Lift. Die staat dit jaar schuin tegenover de main stage in plaats van weggestopt achter de ingang. De piepjonge bandleden hebben zeker talent en tappen uit het vat van de soul, pop en blues. Helaas kan de zanger het niet laten om elke zin af te sluiten met een heel hoog gilletje. Dat wordt al snel zo irritant dat we een verse pint nodig hebben.

Nee, dan Ho99o9! We kregen vorig jaar al een voorproefje in een kleinere tent, nu mogen ze de Castello komen afbreken. En hoe! Willie Wartaal komt zo hard dat je auw zegt, maar hij verbleekt bij deze clusterbom. Je mag blij zijn als je het overleeft. Om dat kracht bij te zetten worden we getrakteerd op een videocompilatie van dood en verderf. Alles is harder dan al het andere. De mannen gaan tekeer alsof het hun laatste uur is, hoewel, wanneer een korte crowd surf sessie eindigt wordt het publiek uiterst vriendelijk bedankt. Een grappig contrast.

Helemaal mis gaat het helaas bij N.E.R.D.. Pharell Williams roept over een setlist van halve hits heen die simpelweg worden afgespeeld. Totaal anders dan de aardbevingkjes die ze 10 jaar geleden op Rock Werchter veroorzaakten. Het veld is half leeg en terecht. Het is flauw en saai. Jammer want dit stond hoog op ons lijstje als potentieel hoogtepunt van de dag. Een wanhopige poging is de cover van Seven Nation Army. Daar kome je niet meer mee weg in 2018.

Benjamin Clementine is veel interessanter. Krijsend tegen een groepje paspoppen op het podium eist hij de aandacht op. Zijn zoete en licht klassieke soul maakt indruk, terwijl hij zichzelf begeleidt op piano en keyboards. Zoals vele artiesten op Pukkelpop begint hij met een genante "Hello Brussels", maar hij herstelt zich zodra hij de reactie ziet. "Which language do you speak? French?" No! "Dutch" Hell no! "Hello Flemmish people!". Meteen is het ijs gebroken.

AmenRa breekt geen ijs. Sterker nog, de zanger staat grotendeels met zijn rug naar het publiek. Keiharde metalriffs worden afgewisseld met gevoelige ijle zang, om vervolgens met een mokerslag iedereen wakker te schrikken. Beklemmend en beangstigend, precies zoals het bedoeld is. Als leek in het repertoire hoor ik het verschil tussen sommige nummers amper. Uiteindelijk loopt het bloed over het voorhoofd van de zanger. De enige kleur in de Marquee dit uur. Indrukwekkend.

Ik betrap mezelf op een dagdroom bij Rhye. Een natte welteverstaan. Dit is ontzettend geile muziek. Wat een sfeer en perfectie in uitvoering. Soul met een hele grote S. Dit zou zomaar het beste kunnen zijn dat ik heb gezien de afgelopen dagen. Hun studio opnamen maakten genoeg indruk om even te gaan kijken en daar heb ik zeker geen spijt van. Live stijgt het ver boven de zoetsappigheid uit. Ga deze band een keer checken als je kunt.

Bij Incubus kom ik er niet in. De zanger lijkt telkens net naast de toonsoort te zitten en een DJ in een metalband dat kan echt al lang niet meer. Ook hier een zeer matig gevulde tent. Wat is er aan de hand? Weet je wat? We gaan dansen!

Todd Terje heeft een reputatie op pukkelpop. Enkele jaren geleden met eigen band mondde de show uit in een Braziliaans carnaval. Nu staat Todd twee uur lang alleen op het podium met zijn dj set. Het begint met feestelijke disco en wordt uiteindelijk een lesje acid house op universitair niveau. Hij wil geen feestje bouwen, maar ons iets leren over de opkomst van de house muziek eind jaren tachtig. Leuk om te horen, maar stiekem hoopte ik op een uitbundiger feestje.

Na terje komen twee onmiskenbare rockers het podium op. Hard rock klassiekers voor mensen met de attention span van een goudvis, of veel te veel bier in de mik. De nummers worden zo strak aan elkaar gemixt, dat ik sterk twijfel aan de vertoning op het podium. Een leuke show is het zeker en de tent staat op zijn kop. Goe Vur In Den Otto dat zeker, maar in dat geval wel nuchter alstublieft.

En zo is het alweer vier uur in de morgen. Even de batterij opladen, een bloody mary en op naar een nieuwe dag.

FOTOGRAFIE: Joyce van Doorn  

12345
Deaf Havana foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag Deaf Havana foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag Deaf Havana foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag You Me At Six foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag You Me At Six foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag You Me At Six foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag You Me At Six foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag  foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag  foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag Nothing But Thieves foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag  foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag Nothing But Thieves foto Pukkelpop 2018 - Vrijdag
 
12345
 
festival logo

PUKKELPOP 2018 - ZATERDAGPukkelpop is na de eerste editie in 1985 uitgegroeid tot het leukste festival...

pukkelpop 2016

PUKKELPOP 2018 - DONDERDAG Pukkelpop is na de eerste editie in 1985 uitgegroeid tot het leukste festival...