De eerste cd is een verzameling van eerder uitgebracht werk. Loon, Stare en Life Story Love And Glory staan er op. De tweede cd is een dik half uur uit een acht uur durende improvisatiesessie in de Durton Studio in Berlijn. De samenwerking luistert als een kruising tussen ambient en klassiek op een hele minimale manier. Het zijn vooral de onverwachte ritmes die het meest pakkende. Op de eerste cd zijn het meer de individuele tracks die opvallen. ‘Four’ en ‘Wide Open’ zijn erg sterk. Met name ‘Life Story’ doet meer denken aan het werk dat Ólafur Arnalds maakt. Rustgevend, weinig opbouw en een fijne sfeer. Aangezien het een compilatie is van verschillende uitgaves voelt het erg gefragmenteerd aan. Desalniettemin een aanrader voor liefhebbers van rustgevende experimentele muziek.
De tweede cd maakt duidelijk dat de uitgave vooral bedoeld is voor de fans van zowel Ólafur Arnalds en Nils Frahm. Je zult de hele plaat moeten luisteren om in de stemming te komen. Het is een jamsessie die als geheel te bevatten is, de individuele tracks doen er niet toe. Pas wanneer je volledige aandacht gericht is op de klanken zal het je raken. Dat is meer een zwaktepunt dan een pluspunt. Muzikaal excelleren ze, maar ze weten de spanning en ontroering niet toe te passen op de gehele plaat. Het voelt als een live opname waarbij je achtergelaten wordt met een leeg gevoel dat zowel positief als negatief is op te vatten.
.jpg)
Angie Stone - DreamHoewel ze bij het grote publiek nooit erg bekend is geworden, is het verhaal...
.jpg)
Kiss The Anus Of A Black Cat - To Live Vicariously Je zou verwachten dat er een soort boze anarchistenpunk uit je speakers moet...