De muziek van Olson en Louris moeten we plaatsen binnen het Roots/Americana genre, en dat is al gelijk duidelijk te horen bij opener ‘The Rose Society’ waarbij ze elkaar slechts met akoestische gitaar begeleiden. Die begeleiding wordt op andere tracks beperkt tot drums, elektrische gitaar en een subtiel orgel. Het fraaie ‘Turn Your Pretty Name’ en ‘Kick the Wood’ zijn daar goede voorbeelden van. Een vleugje country en bluegrass ontbreekt echter ook niet, getuige ‘Chamberlain SD’ en ‘Bloody Hands’
Andere invloeden, hoe gek het ook klinkt, lijken van Pink Floyd te komen. ‘My Gospel Song For You’ had ook zomaar op een oude plaat van hen gestaan kunnen hebben. Niettemin blijft de ruggegraat van de band Olson en Louris op de akoestische gitaar. En daar zijn ze verdraaid goed in.
Edwin McCain - Nobody's Falut but Mine Edwin McCain is een gewaardeerde en vooral typisch Amerikaanse...
Rusty Truck - Luck's Changing Lanes Mark Seliger is een Amerikaanse fotograaf, wiens foto’s al meer dan honderd...