Na het vertrek van Karl Wallinger, die als World Party voor zichzelf begon, gingen The Waterboys meer de kant van de folk op. Het bekendste album uit deze periode is Fisherman’s Blues. Na de folkperiode bracht de band het album Dream Harder uit, dat vooral mainstream rock bevatte. De band hield hierna op te bestaan en Mike Scott, oprichter en enig vast bandlid, bracht wat soloplaten uit.
In 2000, zeven jaar na het verschijnen van Dream Harder pakte hij de draad weer op en bracht opnieuw een Waterboys album uit, getiteld A Rock in the Weary Land. Hierop gingen de Waterboys weer wat meer de alternatieve kant op. Hierna verscheen weer een wat meer folk georiënteerd album.
Op Book Of Lightning, het nieuwste Waterboys album, zijn zowel folk als “big music” te horen, maar helaas ook veel mainstream rock. Vier van de eerste vijf songs behoren tot de laatste categorie. Deze songs zijn ronduit onorigineel en zeurderig en doen eigenlijk nog het meeste denken aan Tom Petty. Het vierde nummer, de ballad ‘Strange Arrangement’ is door de fiddle wat meer folky, maar zo zeurderig dat het met afstand het slechtste nummer van het album is.
Vanaf het zesde nummer, ‘It’s Gonna Rain’ gaat het de goede kant op. Dit nummer doet sterk denken aan de periode van This Is The Sea. Hierna volgen ‘Sustain’ een ballad met een prachtige trompetpartij en ‘You In The Sky’ dat ook sterk aan The Big Music doet denken, maar door de fiddle ook wel een beetje folky is. De twee laatste nummers ‘Everybody Takes A Tumble’ en ‘The Man With The Wind At His Heels’ zijn behoorlijk folky en ook erg goed.
De eerste helft van Book Of Lightning is ronduit slecht, maar door de sterke tweede helft krijgt het album toch nog een voldoende. Gelukkig zit er een skip-knop op de meeste CD-spelers.
Fled - SomewhereDe tweede demo van de uit de provincie Utrecht afkomstige rockband Fled is...
The Horrors - Strange House Een levenslange garantie op roestvrije psychotische gothic punkrock. Dat is...