Met Um Dada word je terug in de tijd geslingerd. Dit album klinkt vooral in het toepasselijk getitelde ‘Flashback’ als de gedroomde opvolger van Cabaret Voltaire’s meesterwerk The Crackdown uit 1983. Zelfde soort gecompliceerde ritmes en structuren van drums en gesamplede geluiden. De duistere nummers hebben een hypnotiserende werking, die je in een bepaalde trance kan brengen. Er zit een sterke gelaagdheid in de muziek, waarbij sommige geluiden aanzwellen terwijl andere weer wegfaden. Zoals we gewend zijn is er geen melodie of refrein. Mallinder is namelijk geen echte zanger. Zijn staccato voordracht kun je gerust monotoon noemen. De beperkingen verhult hij niet met de alomtegenwoordige autotune, maar met een klassieke vocoder zoals op ‘Satellite’. Als je dan een verschil moet benoemen is het de opnametechniek. Je hoort dat die in de afgelopen drie decennia sterk is verbeterd. Daardoor klinkt het album een stuk voller en dieper.
Um Dada zal een jong publiek niet meer omver blazen van verbazing over niet eerder gehoorde beats. Daarvoor hebben het al te veel blootstelling gehad aan allerlei soorten electronic dance. Heeft dit album dan nog wel relevantie? Dat kun je je afvragen. Maar je kunt ook gewoon lekker de volumeknop omhoog draaien en de wereld om je heen even vergeten. Dansend op de vulkaan.
Turnover - AltogetherBel de verhuiswagen! We brengen Austin Getz terug naar huis. Terug naar de...
Angel Olsen - All Mirrors Angel Olsen is een directe dame. Neem de single ‘Shut Up Kiss Me’ van haar...