In die super chille vibe zit hem ook meteen het grootste kritiekpunt, qua afwisseling is dit waarschijnlijk Washed Outs minst dynamische plaat. Het tempo en de sfeer van de muziek zijn bijna elk nummer gelijk aan elkaar. Dat komt de dromerige onderlaag ten goede, maar de aandacht van de luisteraar waarschijnlijk niet. De eerste drie nummers hebben een magische ondertoon en doen sterk denken aan de nummers op Within and Without, maar daarna wordt Greene zijn dreampop meer een soort brei. Eigenlijk valt daarna alleen nog het nummer 'Game of Change' echt op omdat hier gitaren in verwerkt zijn.
In de teksten haalt Green zijn verloren liefde aan, maar de eentonigheid blokkeert de emotie die hij met zijn teksten probeert over te brengen, hoewel het voortslepende karakter van de muziek Greens verlangen wel heel goed weet over te brengen. Toch krijgt de titel van een nummer als 'Paralyzed' bijna een letterlijke betekenis omdat Purple Noon op bepaalde momenten te veel naar de slaapverwekkende kant neigt te gaan.
Greene schreef, produceerde en nam dit album volledig zelf op, net als zijn voorgaande albums. Inspiratie vond hij rond de Middellandse zee, wat bijvoorbeeld goed terug is te horen in het gitaarwerk dat in 'Game of Change' verwerkt zit. Elders herken je ook elementen van balearic beat, het house/lounge genre dat eind jaren 80 populair op Ibiza werd. Hij wilde met dit album tevens een uitweg bieden aan de luisteraar, dus zijn muziek moest hypnotiserend zijn. Dat is eerlijk gezegd minder goed gelukt dan op voorgaand werk, want in plaats van de fantasierijke ondertoon die zijn eerdere albums hadden, neigt het geheel hier toch iets te veel naar achtergrondmuziek. Door bepaalde stijlelementen te vaak te herhalen, is Purple Noon minder spannend geworden dan zijn eerdere platen.
Silverbacks - FadIs Silverbacks de zoveelste Ierse band die meelift op het succes van hun...
Locate S, 1 - Personalia Locate S, 1 is de artiestennaam voor de Amerikaanse Christina Schneider. Je...