RECENSIE: Photay - Waking Hours

Photay
2020-09-17 De oude man met baard op de hoes is niet Evan Shornstein, artiestennaam Photay. Die is namelijk veel jonger. Muziek had al vroeg zijn aandacht. Nog voor zijn elfde luisterde hij naar Orbital en Aphex Twin, en begon hij met drummen. Zijn debuut 1st bracht hij op zijn zestiende in eigen beheer uit. De grote krullenbol waarmee hij in 2014 als tiener nog op de hoes staat, heeft ondertussen plaats gemaakt voor een volwassener baardje. Waking Hours is zijn derde album, maar het eerste waarop de drummer/DJ zijn zangstem laat horen in ‘Is It Right?’.

Ja, don’t worry dat klinkt goed genoeg. Maar daar ligt niet zijn kracht. Dat is de muziek en met name zijn interesse in ritmes. Die loopt als een rode draad door zijn leven. De ontdekking van polyritmische percussie in West Afrika koppelde hij aan zijn ervaring met sampling. Het gros van de nummers is dan ook nog steeds instrumentaal. Hij vindt inspiratie in vele soorten muziek. Zo lijken de synths in ‘Warmth In The Coldest Acre’ op werk van 808 State. En ‘Pressure’ is pure electro-swing. Ondanks dat sommige nummers door het experiment niet helemaal in het genre passen, merk je dat dance en ambient zijn richting bepalen. Het is een interessante mix van stijlen, die bij meerdere luisterbeurten niet aan beleving inboet. Sterker, je hoort eigenlijk steeds beter hoe verdraaid goed de productie in elkaar steekt. Dat er ook nog een thema is – pauzeren en reflecteren op de hectiek van het leven – haal je er zonder teksten alleen niet zo uit.

Photay laveert continu tussen uitersten; analoog en digitaal, natuurlijk en synthetisch, platteland en stad. Die contrasten hoor je in zijn muziek, bijvoorbeeld in de opener ‘Existential Celebration’ als een zenuwachtige beat opkomt onder langgerekte noten van blazers. Hij neemt de luisteraar mee op zijn ontdekkingstocht. Er zitten verrassende vondsten tussen. Maar het is niet allemaal goud wat de klok slaat. Sommige elementen passen duidelijk beter bij elkaar dan andere. In zijn DJ sets kan hij met zo’n experiment wegkomen. Maar als je het op een album zet, gaan de mindere nummers als ‘Rhythm Research’ op den duur storen. Gelukkig heb je daar dan weer playlisten voor, of de ouderwetse skip-track knop.
Recensent:Dave Stam Artiest:Photay Label:Mexican Summer
Minco

Minco Eggersman, Theodoor Borger, Aaron Parks & Óskar Gudjónsson - Unifony IIDat de prachtigste momenten in de muziek dikwijls per toeval zijn ontstaan is...

Cover The Mighty Ya-Ya - Harakiri Blues

The Mighty Ya-Ya - Harakiri Blues Het Nederlandse kwartet The Mighty Ya-Ya is met Harakiri Blues toe aan...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT